آرش معیریان  کارگردان

«شانس، عشق، تصادف» و «کالسکه» که این روزها بر روی پرده سینماهاست - از آخرین آثارم- فارغ از فضای طنزشان، قصد دارند با نگاه خوش‌بینانه و آینده‌نگری به مقوله ازدواج و نیز پیوند زناشویی بپردازند. «کالسکه» فیلمی است درباره یک زوج جوان که در جست‌وجوی تحکیم پیوند زناشویی‌شان به سر می‌برند.
اصولا تمام ماجراهایی هم که در فیلم «شانس، عشق، تصادف» می‌افتد، همگی به یک ازدواج خوش‌فرجام منتهی می‌شوند. این فیلم جوانان را تشویق می‌کند تا به ندای درون خود توجه کنند. در این فیلم برای نخستین‌بار است که حمید عسگری-خواننده جوان پاپ- به ایفای نقش می‌پردازد و دلیل انتخاب او به‌خاطر توانمندی‌اش در عرصه هنر بود. حمید عسگری ازجمله هنرمندان عرصه موسیقی است که قریحه و ذات بازیگری دارد. ضمن این‌که در این فیلم علاوه بر بازیگری، ساز هم می‌زند.
درست است که این آثار متعلق به سینمای گیشه هستند، اما بد نیست آثاری که در سینما با توجه به مقوله ازدواج نیز ساخته می‌شوند به سلیقه مردم نزدیک باشند. چون اغلب مردم از آثاری خوششان می‌آید که در فرهنگ اعتقادی‌شان وجود داشته باشد و جزو لاینفک زندگی‌شان محسوب می‌شود؛ صبر، تحمل، احترام و.. شاید درحال حاضر در زندگی‌ها کمرنگ‌تر شده است اما مسائلی هستند که به گفته پدران و مادرانمان همیشه در ازدواج مهم بوده است. چنانچه برخی از فیلم‌هایی هم که در این زمینه ساخته شدند، نشأت گرفته از همین تضادها بوده است. فیلم‌های تلخ و سیاه‌نمایی که حتی در بخش‌های جشنواره‌ای هم شرکت کرده‌اند اما نتوانستند به شکل دقیق و علمی به مقوله ازدواج نیز بپردازند- بدون شک، چنین فیلم‌هایی باعث تشویق جوانان برای ازدواج نشدند و متعاقبا نوعی بدبینی، سوءظن و سوءتعبیر را در ذهن آنها نسبت به توجه این امر به وجود آوردند. در مقابل، فیلم‌های ضعیف‌تری هم ساخته شدند که اگر چه قصدشان پرداختن به این مقوله بوده است، اما عمدتا به شکل تاثیرگذاری به این بحث نپرداختند و حرکت‌های عقیمی در توجه به آن ‌داشته‌اند. این فیلم‌ها در حاشیه و لفافه به این موضوع توجه داشته‌اند و چون نگاه‌شان به این امر فرعی بوده است، با اهمال و بی‌توجهی نیز مواجه شدند.
به هر روی معتقدم فیلم‌هایی که ما در طول این سال‌ها و با توجه به مقوله ازدواج ساخته‌ایم از دو حالت خارج نبودند، یا با نگاه واقع‌بینانه‌ای به این مقوله پرداخته‌اند که از این رو بیشتر به فضای فیلم‌های خانوادگی نیز نزدیک بوده‌اند یا در راستا و تکاپو برای تحکیم مقوله ازدواج بودند.
با نگاهی دقیق‌تر می‌توان گفت که پرداختن به مقوله ازدواج و خانواده در سینما، مهندسی شده نیست. از آن جایی که تمدن ما به‌شدت به آداب و رسوم و ادبیات متکی است و فرهنگ در کشور ما از مفهوم خاصی برخوردار است، باید برای پرداختن به مقوله ازدواج نیز ریشه‌یابی صحیحی شکل بگیرد و به نقش آن در جامعه و تأثیر شگرف‌اش روی حیات جامعه به شکلی پویا پرداخت.