[شهروند] طرح احیای واحدهای تولیدی راکد که از نگاه بسیاری از کارشناسان موجب بازگشت کارگران به خطوط تولید، حفظ امنیت شغلی و جلوگیری از اشتغال نیروهای کار در مشاغل کاذب و غیرمولد شد، در نشست هم‌اندیشی وزیر کار و اعضای کمیسیون اجتماعی در دستور کار قرار گرفت که نشانگر تداوم اجرای نهضت احیای بنگاه‌های راکد و غیرفعال و اتمام طرح‌های اشتغال‌زای نیمه‌تمام در کشور است.
طرح احیای بنگاه‌های اقتصادی در قالب طرح «نهضت احیا» در دولت سیزدهم در دستور کار قرار گرفت و با احیای بنگاه‌های اقتصادی راکد و نیمه‌فعال، بسیاری از کارگران خانه‌نشین به کارخانه‌ها و خطوط تولید بازگشتند.
نمایندگان عضو کمیسیون اجتماعی مجلس نیز آمادگی خود را برای ایجاد همگرایی ملی در زمینه توسعه عدالت و رشد اقتصادی در استان‌ها اعلام و دیدگاه‌های خود را درخصوص تسهیل روند اجرای این برنامه‌ها مطرح کردند.
یکی از راه‌های حمایت از تولید ملی و دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی، پشتیبانی از بنگاه‌های اقتصادی است و پرداختن به موضوع احیای بنگاه‌های راکد و نیمه‌فعال همواره مورد تأکید قرار گرفته است.
در دولت سیزدهم کارخانه‌های بسیاری با کمک مالی و حمایت دولت به چرخه تولید برگشتند که ازجمله آنها می‌توان به هپکو، آذرآب، هفت‌تپه، نساجی مازندران و بلبرینگ‌سازی تبریز اشاره کرد.
مشکلات در این کارخانه‌ها به حدی بود که کارگران بعضا تا ماه‌ها حقوق نمی‌گرفتند و مطالبات معوق داشتند. بعضی هم فاقد قرارداد کار، عدم‌تمدید بیمه یا حتی دفترچه‌های درمان بودند اما به همت دولت به مدار تولید برگشتند و روح تازه‌ای در این مجموعه‌ها دمیده شد.
طبق گزارش‌ها، تا پایان سال ۱۴۰۲ از طریق افتتاح طرح‌های صنعتی جدید، احیای واحدهای تولیدی راکد و افزایش ظرفیت واحدهای صنعتی در شهرک‌ها و نواحی صنعتی بیش از ۶۴ هزار شغل جدید به‌وجود آمده است.
بازگشت کارگران بیکار به چرخه تولید
در همین راستا، ولی‌الله صالحی، کارشناس حوزه کار، بر لزوم تداوم نهضت احیای کارخانه‌ها در دولت چهاردهم تأکید می‌کند و می‌گوید: یکی از کارهای مثبتی که در دولت قبل صورت گرفت و موجب تقویت بازار کار و حفظ اشتغال شد، احیای کارخانه‌های راکد و اصطلاحا تعطیل و ورشکسته بود. این حرکت ارزشمند بود و باعث شد کارگران بیکار شده به چرخه تولید برگردند زیرا وقتی کارگری بیکار می‌شود هزاران مشکل از ناهنجاری اجتماعی گرفته تا مشکلات خانوادگی ایجاد می‌شود؛ لذا امنیت شغلی در معیشت کارگر اثرگذار است.
به اعتقاد کارشناسان، در گام دوم احیای واحدهای تولیدی راکد، دولت چهاردهم و وزارت کار باید بنگاه‌ها را ملزم به نوسازی و تجهیز ماشین‌آلات و قطعات و جذب نیروهای جدید در کنار حفظ اشتغال موجود کند.
وی در عین حال بر ضرورت بهسازی و به‌روز کردن ماشین‌آلات کارخانه‌ها تأکید کرد و گفت: اکنون که گام نخست در احیای واحدهای تولیدی راکد برداشته شده ،باید به سمت تجهیز کارخانه‌ها و به‌روز کردن قطعات و ماشین‌آلات برویم و دولت چهاردهم کارخانه‌ها و بنگاه‌ها را ملزم به به‌روزرسانی تجهیزات و استفاده از تکنولوژی‌های روز کند.
این کارشناس حوزه کار تصریح کرد: هنگامی که کارخانه‌ها در شرایط ثبات و رشد قرار گرفتند و تولیدات آنها به لحاظ کیفی به درجه‌ای رسید که هم در داخل به مصرف رسید و هم قابل صادرات شد در آن صورت باید در کنار کارگرانی که در خطوط تولید مشغول کار هستند از نیروهای جدید هم استفاده کرد و اشتغال در این واحدها را توسعه داد.
به‌گفته صالحی، وزارت کار در زمینه احیای واحدهای تولیدی و حفظ و صیانت از نیروهای کار نقش مؤثری دارد و می‌تواند در توسعه و شکوفایی بنگاه‌های احیاشده و حفظ اشتغال موجود، برنامه‌های توسعه‌ای را در پیش گیرد.
براساس آمارها، در سال ۱۴۰۰ و آغاز دولت سیزدهم نزدیک به ۶۰ هزار بنگاه تعطیل و نیمه‌فعال وجود داشت، اما با گذشت سه سال تلاش بی‌وقفه و حمایت‌های مالی و حقوقی از واحدهای راکد، نزدیک به ۹۰۰۰ بنگاه اقتصادی و واحد تولیدی از شرایط بحرانی عبور کرد.
به اعتقاد کارشناسان و تحلیلگران بازار کار، نهضت احیای کارخانه‌های راکد باعث راه‌اندازی مجدد خطوط تولید و مشغول شدن کارگران در شیفت‌های کاری شد و این امر بر چرخه اقتصاد و اشتغال کشور تأثیرگذار بود به‌نحوی که ضمن افزایش انگیزه کارگران، امنیت شغلی آنها را برقرار و از ورود به مشاغل غیرمولد و کاذب جلوگیری کرد.