| هاروکی موراکامی |
دنیای دیگری به موازات دنیای ما وجود دارد و مادام که آدم مواظب باشد، می‌شود تا یک حد معینی وارد آن شد و به سلامت برگشت. ولی باید فقط تا نقطه معینی از گذشته رفت وگرنه آدم راه بیرون آمدن را گم می‌کند. یک‌هزار تو است...
چیزهای بیرون آدم‌ها، پرتوی از چیزهای درون‌شان است و آنچه درون آدم است، پرتوی است از آنچه بیرونش هست. بنابراین وقتی در هزارتوی بیرونت قدم می‌گذاری، در همان زمان به هزارتوی درونت قدم گذاشته‌ای که یقینا کاری بسیار پرمخاطره است.
برشی از کتاب «کافکا درکرانه»