|  محبوبه فیروزی  |    عضو داوطلب هلال‌احمر استان فارس   |

از کودکی به نوعی نیکی کردن را دوست داشتم، شاید بتوان گفت این حس در وجودم بود و همیشه دوست داشتم به دیگران کمک کنم. بزرگتر که شدم بیشتر با این مفهوم آشنا شدم و از جنبه جلب رضایت خداوند هم به کارهای نیکوکارانه و داوطلبانه نگاه می‌کردم. همین انگیزه باعث شد که در دوران راهنمایی وارد جمعیت هلال‌احمر شوم تا از این انگیزه در مسیر درست استفاده کنم. به نظر من مهم‌ترین انگیزه‌ای که می‌تواند افراد را در مسیر نیکوکاری و کارهایی که منفعت مالی برایشان ندارد سوق دهد، در نظر گرفتن رضایت خدا در خدمت به خلق است. اگر هر انسانی این حقیقت را در نظر بگیرد دیگر نمی‌تواند بی‌تفاوت نسبت به پیرامونش زندگی کند. درواقع زندگی اخلاقی یعنی همین که هر فردی بیش از سود و منفعت خودش کمک کردن و برآوردن نیازهای همنوعانش را در نظر بگیرد. من همیشه به این شکل به قضایا نگاه می‌کنم. با این حال زندگی مردم در این روزها به‌حدی سخت است که کمتر دیده می‌شود به کمک کردن و نیکوکاری فکر کنند و کارهای اینچنینی را انجام دهند. یک دلیل آن هم می‌تواند کمرنگ شدن معنویات و کم شدن توجه به تعلیمات اخلاقی باشد. چون اگر مردم به این موضوعات توجه بیشتری داشتند جلب رضایت خدا را وظیفه خود دانسته و در جهت راه‌های رسیدن به این مقام تلاش می‌کردند. برای خود من که چند سالی است جدی‌تر وارد کارهای داوطلبانه شده‌ام رضایت خداوند و خدمت به خلق بسیار ارزشمند است و سعی می‌کنم در هر زمینه‌ای که توانایی دارم یا به نوعی هر کار که از دستم برآید را در راستای انسان‌دوستی
 انجام دهم.