45 سال پیش، برابر با 12 اردیبهشت 1358 خورشیدی، مرتضی مطهری، روحانی شیعه، استاد فلسفه، کلام و تفسیر قرآن، توسط گروه فرقان به شهادت رسید. مطهری 13 بهمن 1298 در فریمان از توابع مشهد در خانواده‌ای روحانی متولد شد. این روحانی متفکر به نهضت اسلامی معتقد بود و برای اسلامی کردن محتوای نهضت ضد شاه تلاش‌های بسیاری انجام داد که از جمله مهم‌ترین این اقدامات می‌توان به کمک و همفکری برای تأسیس حسینیه ارشاد در سال ۱۳۴۶ اشاره کرد. مطهری قبل از پیروزی انقلاب اسلامی استاد دانشگاه تهران بود و بعد از سقوط رژیم پهلوی نیز به ریاست شورای انقلاب منصوب شد. مرتضی مطهری شامگاه روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ پس از پایان جلسه‌ای در منزل یدالله سحابی، هنگام خروج از محل جلسه در تاریکی شب هدف گلوله افراد گروه فرقان قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان طرفه در بامداد 12 اردیبهشت درگذشت. ضاربان او سه نفر به نام‌های وفا قاضی‌زاده، حمید نیکنام و محمدعلی بصیری بودند. رهبر کبیر انقلاب اسلامی علاقه زیادی به این شهید بزرگوار داشت، تا بدان ‌جا که بعد از شهادت درباره‌اش گفت: «مطهری پاره تن اسلام و حاصل عمر من بود.» در ایران از او با عنوان معلم شهید یاد می‌شود و روز شهادتش را روز بزرگداشت مقام معلم نام‌گذاری کرده‌اند.