جرثقیلها روز به روز بیشتر میشوند، اسکلتهای آهنی بالا و بالاتر میروند. عمارت عشرتآباد، محاصره و منظر شمالی البرز کور شده است. قرار نبود این اتفاق بیفتد. مردم همیشه فکر میکردند، بناهایی که دست ارگانهای مشخصی است، بهتر از سایر بناهای قدیمی حفظ میشوند. جلسات و نشستهای متعددی میان اعضای شورای شهر و میراث فرهنگی با مسئولان سپاه پاسداران برگزار شده بود تا این بنا مرمت شود. تبدیل به موزه شده و درهایش به روی مردم باز شود اما کنون منظر آن درحال مخدوش شدن است. عمارت عشرتآباد را کمتر کسی است که ندیده باشد. بنای بلند قامتی که از دوره قاجار به جا مانده است. تمام خودروهایی که از پل شمیران به سمت اتوبان صیاد شیرازی حرکت میکنند، برای یک بار هم شده پشت چراغ قرمز به این عمارت خیره شده و یاد روزگاران قدیم کردهاند. حالا این عمارت به محاصره تیرآهنها و ساخت و سازهای جدید در میآید. عمارتی که پس از رویداد 15خرداد 1342 بهمدت یک ماه و هفت روز مقر زندان امام خمینی بود. این عمارت رازهای زیادی را در دل خود از دوره قاجار تا به امروز نگه داشته است. به گزارش chn اما،حال امروز این بنای تاریخی شرایط خوبی ندارد. نهتنها از نظر مرمت و بازسازی حالش خوب نیست، بلکه جرثقیلهای زیادی آن را احاطه کردهاند و ساختوساز حریم آن را مخدوش کرده است. بنایی که در 23 فروردین 1346 با شماره ثبت 648 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بنایی که قرار بود همیشه در حمایت قانون محفوظ باقی بماند اما اکنون از حفاظ شکسته است. کلاه فرنگی هم حالا مدتهاست به سایر اماکن تاریخی پیوسته که در تیررس ساختوساز قرار گرفته اند. مکان هایی که ثبت شدن یا ثبت نشدنشان در لیست آثار باستانی گویا فرقی به حالشان ندارد و حالا مدتهاست دیگر کسی پاسخگوی این ساخت و سازها هم نیست. تنها این آثار تاریخی و باستانی خراب میشوند تا روی خرابه آنها چیزی مثلا نو بنا شود.