بیژن ذوالفقارنسب مربي فوتبال
مطالعه کتاب در جامعه امروزی ایران، از موضوعاتی است که روز به روز کمتر میشود! این موضوع را میتوان از روی تیراژ کتابها به راحتی فهمید. این موضوع بدیهی است که بخشی از مشكلات موجود در جامعه ما تا حدی به ميزان مطالعه ما ارتباط دارد.
متاسفانه در شرايطي كه مطالعه در عادات فرهنگي مردم ريشه دارد، ايرانیان با اين ماجرا قرابت چنداني ندارند. از نگاه من مسألهاي كه در عادات فرهنگی، اخلاق اجتماعی و نیاز انسانها ریشه داشته باشد، مختص به فرد یا قشر خاصی نیست. مطالعه مانند خود انسان است، انسانها با مطالعه میتوانند به زندگی خود نظم، نشاط و روحیه ببخشند.
مطالعه طوری است که وقتی، زمان مناسبی به آن اختصاص یابد، افراد میتوانند با رفتن به سمت منابع علمی و تحقیقاتی، تاریخی و پژوهشی، خودشان را پر بارتر کنند. من بعید میدانم افرادی که در طول زندگی بخشی از زمان خود را به مطالعه اختصاص دادهاند از این موضوع اعلام نارضایتی کنند. مطالعه به هر صورت یا در هر زمینهای که باشد، موجب غنیتر شدن فكر انسانهاست. در اينجا به سوالي تكراري و تاحدودي ملالانگيز مواجه ميشويم كه ميگويد: «چه دلايلي باعث كمبود سرانه مطالعه در ايران است؟» در پاسخ به این سوال که چرا میزان مطالعه در کشور ما پایین است بايد به مقوله فرهنگ نگاهي دوباره داشته باشيم. بايد فرزندانمان را از دوران کودکی به مطالعه عادت دهيم. کشور ما از نظر منابع مطالعاتی نیز ضعفهای اساسی دارد. اگر آمارهای منتشر شده را بررسی کنید خواهيد ديد تعداد کتب منتشر شده در ایران، نسبت به دیگر کشورها پایین است، بنابراين ايران ما از این نظر جزو کشورهای فقیر به حساب میآيد. هیچ بعید نیست استفاده از شبکه تلویزیونی یا ابزارهای دیگر بتواند در میزان مطالعه تأثیر بگذارد. چنین ابتکاراتی را باید با روشهای علمی تلفیق کرد تا بتوانيم نتیجه بهتری بگيريم.