[ شهروند] در این سال‌ها رسانه‌های خارجی و رسانه‌های فارسی‌زبان خارج‌نشین معاند، بیشترین تمرکز خود را بر موضوع «زنان در ایران» گذاشته‌اند. این موضوع به این دلیل است که با رخنه در ذهنیت زنان در واقع می‌توانند کانون خانواده را هدف بگیرند. اگر زنی ذهنیت نابسامانی پیدا کند، طبیعتا همسر و فرزندان را هم تحت‌تأثیر قرار خواهد داد و در واقع خانواده را به تغییری وحشتناک خواهد کشاند. در بیشتر گزارش‌های رسانه‌های اینچنین، وضعیت زنان قبل از انقلاب به شکلی کلی ارائه می‌شود و با ارائه چند تصویر این موضوع به ذهن مخاطب القا می‌شود که در دوره پهلوی، اوضاع فوق‌العاده بوده است! این درحالی است که رجوع به آمار و ارقام، چیز دیگری می‌گوید. بهبود وضعیت زنان در ایران بعد از انقلاب چنان آشکار است که حتی گاهی بعضی از رسانه‌های غربی ناچار به اعتراف در این زمینه شده‌اند. ازجمله آنها می‌توان به نیویورک‌تایمز اشاره کرد که چند سال پیش طی گزارشی، سال 1357و انقلاب اسلامی را نقطه عطفی در بهبود وضعیت زنان ایرانی در تمام حوزه‌ها دانست، اما برای ارائه آمار دقیق‌تر می‌توانیم به مواردی اشاره کنیم که در ادامه می‌آید. این آمار مستند است به مطالب کتاب «یک ون شبهه» (پاسخ به شبهات معترضین در حوزه زن و آزادی) نوشته سیدمحمد حسین راجی که به تازگی از سوی اندیشکده «سُعداء» منتشر شده است. چنانچه مخاطب با دقت و انصاف این آمار را بررسی کند، متوجه خواهد شد آنچه پیش از انقلاب درباره زنان وجود داشت و بعضی رسانه‌های معاند تلاش می‌کنند آن را برجسته کنند، طبلی توخالی و تصویری پوشالی است.
آموزش
به گزارش سازمان ملل، قبل از انقلاب، ایران جزء بی‌سوادترین کشورها در حوزه بانوان بود، اما هم‌اکنون به رتبه قابل تأملی رسیده است. میزان بی‌سوادی زنان ایران در سال 1354، 70تا 80درصد برآورد شده بود اما تا سال 1398که آخرین برآورد در این زمینه انجام شده، این آمار به پایین‌تر از 5درصد رسیده است.
افزایش نسبت دختران به پسران در تحصیلات دانشگاهی، از حدود 25درصد در دهه 50، به 50درصد رسیده است.
استادان و هیأت علمی زن در دانشگاه‌های کشور، از کمتر از 15درصد در دهه پنجاه، به بیش از 30درصد در دهه 90رسیده است.
ورزش بانوان
تعداد رشته‌های ورزشی بانوان از 7رشته در سال 1357، به 50رشته تا سال‌های اخیر رسیده است.
تعداد مربیان ورزشی خانم نیز رشدی نجومی داشته و از 9مربی قبل از انقلاب، به 35هزار مربی افزایش داشته است.
تعداد داوران زن نیز از 7نفر در دهه پنجاه به 16هزار نفر در زمان کنونی رسیده است که نشان از افزایش 2هزار برابری دارد.
همچنین تعداد ورزشگاه‌های اختصاصی بانوان پس از انقلاب اسلامی، با رشد 30درصدی مواجه بوده است.
فدراسیون‌های فعال ورزشی در حوزه بانوان از یک مورد قبل از انقلاب، به 49فدراسیون افزایش یافته است.
مدال‌های کسب‌شده در رویدادهای بین‌المللی توسط بانوان از 2مورد پیش از انقلاب، به بیش از 8هزار مورد رسیده است.
بهداشت و سلامت
در بحث شاخصه امید به زندگی زنان، به گزارش WHO (سازمان بهداشت جهانی)، ایران پیش از انقلاب، در پایین‌ترین رتبه از تمام کشورها به جز افغانستان قرار داشت. حتی ایران در آن زمان از تمام کشورهای آمریکای جنوبی هم پایین‌تر بود. درحالی‌که هم‌اکنون بالاتر از بسیاری کشورهای جهان است و از سن 57سال به بیش از 78سال رسیده.
در تعداد پزشک بانوان، پس از انقلاب، تعداد پزشک‌های فوق‌تخصص مرد 3برابر شده اما تعداد پزشک‌های زن فوق‌تخصص، رشد 12برابری داشته است.
افزایش نسبت پزشکان متخصص زن نیز از 15درصد به 40درصد رسیده است.