پنجشنبه-الف-ب، نام طرحی در دولت روحانی، که بنا بود جهش تولید را در کشور رقم بزند، ولی هزاران پروژه نیمه‌تمام، آن هم با هزینه گزاف را روی دست دولت سیزدهم گذاشت؛ رئیس دولت یازدهم و دوازدهم که با مدیریت مانیتوری، صبح‌های پنجشنبه را به افتتاح‌های نمایشی و ویدئوکنفرانسی سرگرم بود، به گفته نمایندگان، میراثی با ۴۰۰ هزار پروژه نیمه‌تمام برای دولت رئیسی بر جای گذاشت؛ پروژه‌هایی که اسماً افتتاح شده بود، ولی رسماً به‌دلیل وجود نواقص اساسی غیرقابل بهره‌برداری بودند و عمده آنها با مشکلات مالی مواجه و در میانه راه به‌دلیل کمبود بودجه، نیمه‌کاره رها شدند و هیچ تصویری از آینده آنها در ذهن‌ها وجود نداشت.
بر همین اساس، با روی کار آمدن دولت سیزدهم، سید ابراهیم رئیسی بنا را بر این گذاشت که «هیچ پروژه‌ای کلنگ‌زنی نشود تا طرح‌های نیمه‌تمام به پایان رسد» و با به راه انداختن نهضتی، اهتمام خود را برای تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام به‌کار گرفت. آیت‌الله رئیسی برخلاف دولت قبل که طبع افتتاح مجازی داشت، با حضور میدانی و گفت‌وگوی بی‌واسطه با دست اندرکاران، به شناسایی پروژه‌های کلان تکمیل‌نشده در هر استان روی آورد و با بررسی کارشناسی زوایای این پروژه‌ها و تزریق منابع مالی کافی اقدام به تکمیل و راه‌اندازی طرح‌هایی کرد که بیشترین نفع عمومی و منطقه‌ای را داشت و مردم سال‌ها چشم‌انتظار تکمیل آنها بودند.
باز شدن گره‌های کور به‌دست دولت مردمی
دولت سیزدهم با سفرهای استانی که در پیش گرفت توانست پروژه‌های نیمه‌تمام را ساماندهی و برخی از آنها را به بهره‌برداری برساند. علاوه بر پروژه‌های عمرانی، گره‌های کور دیگری همچون احیای واحد‌های نیمه‌تعطیل و بازگشت آنها به مدار تولید، احیای روابط با همسایگان، واردات و تولید واکسن کرونا، ترمیم روابط با عربستان و آزادسازی منابع بلوکه ایران در عراق و کره‌جنوبی به‌دست این دولت واشد.
جریان شکست‌خورده در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری که در ۸ سال فعالیت دولت مطبوع خود به‌دلیل ناکارآمدی، بی‌تدبیری و سکوت سرمایه اجتماعی‌اش را باخته بود، برای آنکه از سپهر سیاسی دور نماند از همان ابتدا کمر به تخریب دولت رئیسی بست و بارها او را آماج حملات قرار داد و برایش تفاوتی نداشت واقعیت چه باشد؛ درهرحال به‌دنبال تسویه حساب سیاسی خود بود. جالب اینکه این حملات به‌علت سوء تدبیر یا ناکارآمدی نیست، بلکه درست در نقطه مقابل، یعنی به جهت دستیابی به موفقیتی است که سبب شده جریان رقیب آن را برنتابد و با زیر سؤال بردن برخی اقدامات مثبت و سازنده دولت و با ذهنیت‌سازی نادرست واقعیت را برای افکار عمومی به تحریف بکشاند.
سفرهای استانی که در دولت سیدابراهیم رئیسی رکورد بی‌سابقه‌ای را به ثبت رسانده، از همان ابتدا به مذاق جریان حامی دولت سابق خوش نیامد و در همین مدت زمان، در رسانه‌هایشان نه‌تنها دستاوردها و افتتاح‌هایی که بعد از ۱۰-۱۲ سال صورت گرفته را به انتشار نمی‌رسانند، بلکه با وارونه نشان دادن واقعیت سعی در مخدوش کردن اقدامات و سرپوش گذاشتن بر امور مثبت و نقاط قوت دولت دارند؛ یک روز فرودگاه سقز را نشانه می‌گیرند، روز دیگر درباره بیمارستانی که پس از ۳۴ سال انتظار به افتتاح رسیده قلمفرسایی می‌کنند! بررسی اجمالی چنین اظهارنظرهایی در همین چند ماه اخیر به وضوح نشان می‌دهد آنچه برای این‌جریان اهمیت دارد تلاش برای بازگشت به اریکه قدرت است.
دولتی به دور از حاشیه
سید ابراهیم رئیسی که به خوبی می‌دانست جریان رقیب در راستای تسویه حساب سیاسی و یا به تعبیری دیگر گره‌گشایی از عقده‌های سیاسی با جهت‌گیری، گرایش و سوگیری هربار به‌دنبال هجمه به دولت با دامن زدن به شایعاتی کذب و ایجاد حاشیه‌های بی‌هدف است، در یکی از سخنرانی‌هایش به وضوح گفت «دولت با همه ظرفیت پای کار است که مشکلات مردم را حل کند و پروژه‌های نیمه‌تمام را به سامان برساند؛ کاری هم ندارد که دیگران چه می‌گویند، چه خواهند گفت و چه بهره‌برداری می‌کنند. برای ما مهم این است که در محضر پروردگار متعال و شهدا باشیم و مردم مشکلات نداشته باشند و مردم احساس رفاه، آرامش و آسایش کنند».این یعنی دولت سیزدهم تمام تلاش خودش را به‌کار گرفته تا به دور از تمام حاشیه‌ها، به کارهای روی زمین مانده رسیدگی کند و کشور را در این شرایط سخت مدیریت کند.
ولی حامیان دولت تدبیر و امید، همان جریانی که کارنامه عملکرد هشت‌ساله‌شان در دسترس است، که هر بار یک چیز را دستاویز حمله به قدرت قرار می‌دهند، این روزها و در آستانه انتخابات مطالبه‌گر شده و سلاح نقد به‌دست گرفته و سعی در القای اطلاعات غلط به مردم و مصادره پروژه‌هایی دارند که توسط این دولت به بهره‌برداری رسیده است. بعد از افتتاح پروژه بیمارستان شهریار آن هم بعد از ۳۴ سال چشم انتظاری که بارقه‌ای از امید را در دل مردم شهریار زنده کرد، برخی از حامیان آنها دست به
توییت شدند و اطلاعاتی نادرست را به انتشار رساندند. حسام‌الدین آشنا، چهره نزدیک به حسن روحانی و یکی از اصحاب مغالطه، در نوشته‌ای عاری از فتوت و صداقت نوشته است این پروژه در سال ۱۴۰۰، با پیشرفت ۹۰درصدی به دولت سیزدهم تحویل داده شده. آشنا درحالی از موفقیت دولت یازدهم و دوازدهم در اجرای پروژه‌های عمرانی سخن می‌گوید که گویی اطلاعی از عملکرد فاجعه‌بار دولت روحانی نداشته است و آمار‌های مستند از نادرست بودن این ادعا حکایت دارد.
شواهد و اسناد موجود چه می‌گوید؟
طبق آنچه در نامه سرپرست معاونت توسعه مدیریت و منابع دانشگاه خطاب به مدیرکل اداره کل فنی، امور عمرانی، حمل‌ونقل و ترافیک استانداری تهران آمده، پیشرفت فیزیکی پروژه بیمارستان ۳۱۳ تختخوابی امام خمینی(ره)، براساس آخرین محاسبات مشاور، در ابتدای دولت سیزدهم فقط ۷۷.۰۸ درصد بوده است که پس از بازدید رئیس‌جمهور در فروردین سال ۱۴۰۱ از این بیمارستان، دستور پیگیری و حل فوری مشکلات این پروژه صادر می‌شود و با پیگیری‌های انجام‌شده وزارت بهداشت و ماموریت دانشگاه علوم پزشکی ایران، مشکلات موجود رفع و با تامین اعتبار، روند تکمیل آن در دست انجام قرار گرفت تا پیشرفت فیزیکی آن به صددرصد و به مرحله بهره‌برداری برسد.
همچنین براساس نامه شرکت مهندسین مشاور ماهر، در سال ۱۴۰۱پیشرفت فیزیکی این پروژه ۷۷.۰۸ برآورد شده است. مقامات دولت قبل فکر می‌کنند مردم به یاد ندارند که هشت سال بی‌عملی و مدیریت کارتابلی چه بر سر اقتصاد کشور آورد.
با این تفاسیر، این جریان خوب است که دست از فضا‌سازی دولت بردارد و به جای آنکه از برنامه‌ها و سیاست‌های دولت انتقاد کند و یا به‌دنبال مصادره کردن پروژه‌هایی باشد که با تلاش جهادی دولتمردان به بهره‌برداری رسیده، مسئولیت ۸ سال عملکرد خود را بپذیرد و در نقش طلبکار ظاهر نشود.