|  اعظم نوری  |   کارشناس روانشناسی|
 
در برابر احساسات خود مقاومت نکنید و آنها را بپذیرید.
هنگامی‌ که انسان با احساسات نامطلوب و ناراحت‌کننده خود قطع‌ارتباط کند، به‌طور خودکار آنها را در آینده «بد» می‌داند و این باعث ناتوانی در آموختن از آنها و در نتیجه فراهم‌نشدن زمینه رشد و سلامتی وی می‌شود. در نتیجه به‌‌جای سرکوب موقت احساسات منفی، می‎توان برای توجهی که شایسته آن است تلاش کرد، البته نه آن‌گونه که باعث درگیری بیش ‌از اندازه با این احساسات شود.
این حس که ما باید با احساسات منفی خود مبارزه کنیم نه‌تنها خسته‌کننده، بلکه به‌طورکلی یک نوع هرز دادن انرژی است. درواقع آنچه ما احساس می‎کنیم نتیجه انتخاب خود ما است، هیچ‌کس نمی‎تواند ما را مجبور به رفتار کردن به یک روش خاص کند و به‌عنوان ‌مثال اگر شخصی بخواهد نیم‌ساعت خشمگین باشد، این حق اوست. احساسات منفی خود را به‌عنوان عامل آزارگر مشاهده نکنید. آنها را به‌عنوان یک مشکل که به‌‌منظور حرکت رو به ‌جلو و ایجاد نرمی و انعطاف‌پذیری نیاز به رسیدگی دارند، ببینید. نوشتن اتفاقات و احساسات درواقع می‎تواند به توجیه و ایجاد یک طرح و در صورت نیاز برای اقدام آن کمک کند. این امر موجب می‌شود زمانی که همه‌‌چیز برایتان سیاه‌ و سفید به‌نظر می‌رسد‌، با نگاهی کاملا متفاوت به آنها بنگرید.