فاطمه عسگری‌نیا| پاراگلایدرسواری که ترجیح داد به جای گوش کردن به حرف بومی‌های کردکوی، پرواز در دل مه و هوای نامساعد را تجربه کند، آخرین پرواز خود را تجربه کرد و پنج روز تمام بالغ بر 300 نیروی امدادی، بومی و محیط‌بان را به جست‌وجوی خود کشاند. به گفته قسم غریب‌آبادی، مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر گلستان این پاراگلایدرسوار سه‌شنبه ۱۵ شهریور در ارتفاعات درازنوی شهرستان کردکوی سقوط کرده بود و با تلاش نیروهای امدادی بعد از بهبودی وضعیت آب‌وهوا و کم شدن سطح مه، جسد او یکشنبه ۲۰ شهریور در منطقه «قاطر بانی بالای ذغال انبار» کردکوی پیدا شد. ۲۰ تیم متشکل از ۶۶ نیروی امدادونجات به همراه تجهیزاتی نظیر بالگرد، ست کوهستان، سگ زنده‌یاب، خودروی کمک‌دار سبک و موتورسیکلت در عملیات جست‌وجوی این پاراگلایدر سوار مفقودشده حضور داشتند.
درازنو، منطقه‌ای که همواره عاشقان پاراگلایدرسواری آن را برای پروازهای پرهیجان انتخاب می‌کنند، در هفته گذشته میزبان تیمی از پاراگلایدرسواران اصفهانی بود. هوا کمی ناآرام بود و سرعت تشکیل مه در منطقه هرلحظه بیشتروبیشتر می‌شد. بومی‌های منطقه پاراگلایدرسوارها را از پرواز منع کردند اما آنها که تا به حال تجربه این شرایط آب‌وهوایی و پرواز خطرناک را نداشتند هیچکدام را جدی نگرفته و راهی ارتفاعات برای پرواز شدند.
پرواز اول را با موفقیت انجام دادند. همین دل و جرأت‌شان را برای انجام پرواز بعدی بیشتر کرد اما در پرواز دوم شانس با آنها یار نبود.
پاراگلایدر اول با تک‌سرنشین پرواز کرد و دومی همراه با دو سرنشین. منطقه سراسر با مه غلیظی پوشیده شده بود و چشم،چشم را نمی‌دید. هر دو با درختان بلندی برخورد کردند، اما با بی‌سیم با هم در ارتباط بودند. از آنجا که تجهیزات آنالوگ خوبی در اختیار نداشتند امکان نقطه‌زنی دقیق محل فرود را نداشتند با این حال موضوع را سریعا به نیروهای هلال‌احمر اطلاع دادند.
نجات 2 نفر در شب نخست
مرکز فوریت‌های هلال‌احمر از آنها می‌خواهد بدون هیچگونه حرکتی تا زمان رسیدن نیروهای امدادی در محل منتظر بمانند چراکه در صورت کوچک‌ترین حرکتی ممکن است دچار سقوط و از دست دادن جان خود شوند. عبداله هزار جریبی همراه با تیمی از امدادگران کردکوی بلافاصله راهی منطقه می‌شوند: «همان شب نخست موفق شدیم سرنشینان پاراگلایدر دونفره را در ارتفاعات به راحتی پیدا کنیم چراکه با راهنمایی خودشان موفق شدیم نقطه استقرارشان را پیدا کنیم اما خبری از نفر سوم نبود.»
نفر سوم قبل از اینکه ارتباطش با همراهانش قطع شود طی تماس از طریق بی‌سیم اعلام می‌کند بالای درختی گیر افتاده و قصد پایین آمدن از آن را دارد: «وقتی این موضوع از طریق همراهان این ورزشکار به ما رسید از آنها خواستیم مانع این کار شوند چراکه هر لحظه امکان لیز خوردن این فرد از روی تنه خزه‌ای درخت در جنگل وجود دارد، اما متاسفانه این فرد هیچکدام از هشدارهای ما را جدی نگرفت.»
خبری از نفر سوم نبود
دو پاراگلایدرسوار با کمک نیروهای امدادی به منطقه‌ای امن منتقل می‌شوند اما خبری از نفر سوم نمی‌شود. نه بی‌سیم را جواب می‌دهد نه تلفن همراهش را: «در ابتدا گمان کردیم به خاطر نقطه‌ای که در آن گرفتار شده امکان برقراری تماس وجود ندارد. هرلحظه بر مه منطقه و بارش‌ها افزوده می‌شد اما با این وجود تلاش امدادگران برای جست‌وجو در منطقه متوقف شد علاوه بر امدادگران هلال‌احمر استان گلستان، نیروهای بومی و روستایی آشنا به منطقه در کنار محیط‌بانان، عوامل نیروی انتظامی و حتی تیم تخصصی پاراگلایدر و پاراموتور که متشکل از متخصصان چند استان بودند نیز در این ماموریت حضور داشتند.»
تلاش پنج روزه بیش از 340 نیروی امدادی جست‌وجو در منطقه نهایتا در پنجمین روز با پیدا شدن جسد این پاراگلایدرسوار به پایان رسید.
کاهش مه و پیدا شدن مفقود
شاهرخ ادهمی همراه با تیم پاراگلایدرسواران و پاراموتورسواران از گیلان برای کمک به امدادگران هلال‌احمر گلستان راهی منطقه شده بودند. ادهمی می‌گوید: «ما روز سوم جست‌وجو در منطقه حاضر شدیم، اما شرایط آب‌وهوایی به گونه‌ای بود که امکان پرواز پاراگلایدر وجود نداشت. به خاطر همین همراه با نجاتگران شروع به پیمایش و جست‌وجو در منطقه کردیم. شرایط آب‌وهوایی خیلی بد و عجیب بود که این افراد در چنین شرایطی چطور حاضر به پرواز شده‌اند. در روز دوم حضورمان هوا کمی بهتر شد. هم از شدت مه کم و هم بارش‌ها قطع شد، اما سطح جنگل به شدت لغزنده و خیس بود. با وجود همه شرایط سختی که وجود داشت بچه‌ها موفق شدند در روز دوم حضور در منطقه با دیدن بال‌های پاراگلایدر محل سقوط این فرد را شناسایی کنند.»
کسی به توصیه‌ها گوش نمی‌کند
مهندس ملک، معاون امدادونجات جمعیت هلال‌احمر استان گلستان می‌گوید: «پیکر این فرد درست زیر درخت بلندی که به آن بر خورده، افتاده بود و اگر به توصیه‌های نجاتگران و نیروهای امدادی گوش کرده بود هرگز این اتفاق تلخ برای او نمی‌افتاد.» به گفته او اغلب حوادثی که در کردکوی و درازنو برای پاراگلایدرسوارها می‌افتد به خاطر بی‌توجهی ورزشکاران به هشدارهای هواشناسی و شرایطی است که جان آنها را به خطر می‌اندازد: «متاسفانه از یک طرف به این هشدارها توجه نمی‌شود از سوی دیگر افراد تجهیزات لازم را برای حضور در شرایط آب‌وهوایی مه ندارند. این مناطق تجهیزات آنالوگ برای نقطه‌یابی در صورت پرواز نیاز دارند در صورتی که اغلب با تجهیزات دیجیتال راهی منطقه می‌شوند و این تجهیزات در هوای ابری و بارانی پاسخگو نیستند.»