|  حمیدرضا محمدی  |   روزنامه نگار   |

امروز شنبه 9 آگوست (18 مرداد) «روز جهانی مردم بومی» است. روزی برای پاسداشت مردمی که همین بومی بودنشان است که گردشگران را روانه آنها می‌کند. مردمی که شما را در خانه‌های بومی‌شان اقامت می‌دهند و به غذاهای بومی‌شان میهمانتان می‌کنند. مردمی که با 370‌میلیون نفر در 90 کشور جهان، 5درصد جمعیت دنیا را به خود اختصاص داده‌اند. مردمی که با گسترش شهرنشینی هر روز از شمارشان کاسته می‌شود اما باید کاری کرد که کاهش فقر، انزوای اجتماعی و توسعه پایدار آنان تسهیل یابد. «ایرینا بوکووا» دبیرکل بلغاری‌الاصل سازمان علمی فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در پیام‌ سال گذشته خود به مناسبت این روز به درستی تصریح کرده بود: «پایداری جهانی باید بر بنیان‌های محلی ایجاد شود، بنیان‌هایی که نشانگر اندیشه و نیازهای جوامع محلی و مردم بومی است. به همین دلیل ما تلاش می‌کنیم تا فرهنگ را به‌عنوان سرچشمه هویت و انسجام و منشأ خلاقیت و نوآوری در مرکز همه تلاش‌هایمان برای توسعه قرار دهیم. هیچ جامعه‌ای در نبود فرهنگ شکوفا نمی‌شود و هیچ توسعه‌ای بدون آن پایدار نخواهد بود. مردم بومی در نقش متولیان تنوع غنی زبانی و فرهنگی و حاملان دانش منحصربه‌فرد زندگی پایدار و احترام به تنوع‌زیستی، بیش از هر گروه دیگری به این مهم واقفند.» در همین باره با «الیاس کونستاس»(Elias Constas) باستان‌شناس بلژیکی گفت‌وگویی کردیم. او که 43‌سال سن دارد و از اهالی پایتخت - بروکسل - است، چهارشنبه گذشته و برای سفر دوهفته‌ای، وارد ایران شد. او که پیش از این در مصر به انجام کارهای باستان‌شناسی در مقابر، پرداخته و روی کاشی‌های سرامیکی مکشوفه در آن‌جا تأملی کرده بود، درباره گنبد سلطانیه و تخت‌جمشید که در سفرهای قبل دیده بود به «شهروند» گفت: «به نظر می‌رسد «گنبد سلطانیه» جای ترمیم و کار دارد و خیلی زمان می‌برد تا به آن جایگاه اصلی‌اش برسد اما خیلی حیف است که هزینه نمی‌کنند تا ارزش‌هایش دیده شود، البته در «تخت‌ جمشید» تا به‌حال کارهای زیادی انجام شده و بهتر است حالا دیگر به کاوش در دشت‌های مجاور آن مشغول شوند که به نظر می‌رسد آثار منحصر به‌فردی داشته باشند.» هرچند علاقه‌اش به کاوش و پژوهش باستان‌شناسی در ایران را هم نتوانست پنهان کند. او که از طرفداران اقامتگاه‌های بوم‌گردی است، ادامه داد: «باید این‌گونه اقامتگاه‌ها گسترش یابد تا هم فرهنگ محلی و سنتی حفظ شود و هم آن‌که به لحاظ اقتصادی کمکی برای جوامع بومی باشد. «ایران» وارث یک تاریخ هزاران ساله و میراث باستان‌شناسی و تاریخی برجسته است و در خاورمیانه جایگاه شاخصی دارد. گردشگری ایران به سرعت در حال رشد و پیشرفت است اما نکته اصلی آن است که باید به گردشگران توجه بیشتری شود زیرا اینان هستند که با تبلیغ ایران به هموطنان خود، سبب توسعه گردشگری ایران و رفتن آن به سوی تجارت و سود اقتصادی گسترده‌تر می‌شوند. پس هنوز جای کار زیادی وجود دارد.» این کارشناس تاریخ هنر که البته یک مصرشناس هم محسوب می‌شود، تاکنون سمینارهای تخصصی باستان‌شناسی زیادی در دانشگاه‌ها برگزار کرده است و در دانشگاه آزاد بروکسل به تحقیق مشغول است و قرار است در این سفر به زنجان، همدان، اهواز، شیراز، یزد و اصفهان سفر کند، درباره تبلیغات منفی در رابطه با عدم‌امنیت در ایران خاطرنشان ساخت: «من در ایران، هیچ‌گونه احساس خطری نکردم جز میهمان‌نوازی و صمیميت ایرانیان که مرا برای چندمین‌بار مسافر آن کرد. هرچند هموطنان من، تصور ناامنی در ایران را دارند که من درصدد انتشار مقاله‌ای هستم تا ایران را معرفی کنم.»