شماره ۴۸۵ | ۱۳۹۳ دوشنبه ۶ بهمن
صفحه را ببند
از برخی بی‌حرمتی‌ها دلگیرم

نگار عابدی بازیگر  تئاتر

هنوز موفق نشدم که نمایشی را در جشنواره امسال ببینم؛ سر فیلمبرداری‌ام و تمرین نمایش «باغ آلبالو». حتی این نمایش را هم که قرار است در بخش بین‌الملل جشنواره اجرا کنم به سختی سر تمرین‌های آن حاضر می‌شوم. راستش بازی در سریال «شمعدونی» چند ماهیِ که مرا درگیر خودش کرده است. اما نه‌تنها به خاطر بازی در این سریال، بلکه اگر سر هیچ پروژه تصویری هم حاضر نبودم، بازی در هیچ نمایشی را برای جشنواره امسال قبول نمی‌کردم. ترجیحا اگر بازی در نمایش «باغ آلبالو» را هم قبول کردم به خاطر حضور شخص آقای پسیانی به‌عنوان کارگردانش است، وگرنه به خاطر دلگیری‌های یکی، دوساله اخیرم از تئاتر، دلم نمی‌خواست دوباره برای این جشنواره فعالیت کنم - این نمایش یکی از نمایش‌های قابل دفاعی است که با کارهای قبلی آقای پسیانی تفاوت دارد. اثری است از آنتوان چخوف که با بازنویسی محمد چرمشیر اندک تغییراتی در آن پیدا شده است. از مشهورترین آثار چخوف، نویسنده مشهور روسی که در آن به همراه بهاره رهنما، رامین ناصر نصیر‌، سحر دولتشاهی‌، فاطمه نقوی‌ بازی می‌کنم؛ با نگاهی خاص و قابل اعتنا.
واقعیت این است برای کسی که سال‌ها در این عرصه فعالیت کرده و در برابر مشکلات به مقاومت پرداخته، کمی سخت است که با برخی از شرایط ناعادلانه و بی‌حرمتی‌های مسئولانِ تئاتری مواجه شوم. من مشکلی با تئاتر ندارم، چون رگ و ریشه‌ام از آن است و سال‌ها که در آن به فعالیت می‌پردازم. حتی اوایل به خاطر عِرقی که نسبت به آن داشتم، مقابل دوربین نرفتم و فعالیت تصویری انجام ندادم. اما به هرحال، هر آدمی در طول زندگی‌اش با سختی‌ها و بحران‌های مالی مواجه می‌شود و برای این‌که مایحتاج زندگی فرزندانش را تأمین کند، در کارهایی حضور پیدا می‌کند که از نظر مالی حمایت شود. از این رو فکر می‌کنم اغلب تئاترهای اخیر وضع مشخصی ندارند و بالطبع حتی وضع مالی‌شان هم امیدوار‌کننده نیست.
اما امیدوارم هرچه زودتر این وضع سروسامان پیدا کند و هریک از بخش‌های تئاتر شامل دانشجویی، شهرستانی و... رونق بگیرد. مسئولان مسیر را برای فعالیت جوانان در این عرصه هموار کنند تا در آینده شاهد هنرنمایی کارگردانان بزرگی در سطح تئاتر کشورمان باشیم. چون به نظرم حضور کمرنگ جوان‌ها در این عرصه، ناراحت‌کننده و تأسف‌بار است. من شاهد جوان‌های خوشفکری در این تئاتر هستم، به‌هرحال آنها هم در آینده می‌توانند پسیانی‌هایی شوند و با کارشان نمایش‌ها و مضامین تازه و بکری را خلق کنند. حتی اگر زمانی کسانی مثل آقای پسیانی خانه‌نشین شدند، آنها بتوانند جای این هنرمندان را پر کنند.


تعداد بازدید :  95