شهروند |  اینها را مهرانه مهین‌ترابی می‌گوید. بازیگری که در این سال‌ها نقش‌های ماندگاری را در تلویزیون ایفا کرده است، اما حالا می‌گوید از هرچیز که فکرش را بکنید، خسته است، از وضعیتی که تلویزیون این روزها به آن دچار است: «تا دو‌سال دیگر کار نمی‌کنم مگر این‌که مجبور شوم. گاه برای کوچک‌ترین مسأله ایراد می‌گیرند، اگر این‌طور است اصلا نباید بگذارید خانم‌ها در تلویزیون کار کنند. به‌طور غیرمنطقی با زیبایی مشکل دارند. لباس‌های آرشیوهای قدیمی را به تنمان می‌کنند و این، شرایط خوشایندی برای ما نیست. تا دو‌سال دیگر کار نمی‌کنم مگر این‌که مجبور شوم.» وی به آپارتمانی بودن اکثر سریال‌ها هم انتقاد کرد و گفت:  «متأسفانه به حساب تهیه‌کنندگی همه کارها آپارتمانی شده است. در یک وجب جا صد قسمت سریال کار می‌کنند.»
او البته این روزها در سریال «همه چیز آنجاست» حضور دارد که درباره‌اش می‌گوید: «این نقش برایم تازگی داشت به جهت این‌که تاکنون نقشی به این شکل منفی ایفا نکرده بودم. نه این‌که بگویم منفی، این زن به هیچ‌عنوان منفی نیست، شاید به نوعی واقعی است؛ آدمی‌ است که در موقعیتی قرار گرفته  که از همه طرف به او فشار وارد می‌شود. ورشکستگی و بچه‌هایی که هرکدام ساز خودشان را می‌زنند و همچنین گذشته‌ای که از زندگی‌ همراه خود دارد، دلپذیر نیست. همه این مسائل دست‌به‌دست هم می‌دهد و شاید دلیل عصبانیت و تندخویی این زن شده است که در طول قصه می‌بینید و حق را به او می‌دهید که به اصطلاح این مدلی باشد. تاکنون نقش این مدلی بازی نکرده بودم اما به ‌هر حال برای این کار توجیه شدم.»
مهین‌ترابی درباره‌ اولین تجربه کاری‌اش در شبکه نمایش خانگی نیز گفت: من در «عشق تعطیل نیست» بیشتر به خاطر آقای بیژن بیرنگ و متنی که نوشته بودند و بعد از سال‌ها می‌خواستند کار کنند، بازی کردم. به نظرم هم می‌آمد تجربه بدی نباشد و به‌ هر حال کار ما بازیگری است؛ البته این کار برای من تجربه خوشایندی نبود. احساس می‌کنم زیاد دوست ندارم با تهیه‌کننده خصوصی کار کنم  اما به ‌هر حال تجربه‌ای بود که اتفاق افتاد.