مهزیار محمدخانی، تحلیلگر مسائل آمریکای لاتین|
همـــــــــکــــــاری مشترک «تهران»، «کاراکاس» هم از نظر سیاسی و هم از نظر اقتصادی از اهمیت بسیاری برخوردار است. این همکاری ‌اگرچه دارای سابقه مشخصی است اما در مقطعی در دولت پیشین کاهش یافت و محدود به همکاری‌ها در حوزه نفت و پتروشیمی شد.
 کشور ونزوئلا هم از لحاظ منابع انرژی و هم از لحاظ منابع ‌طبیعی دارای ظرفیت‌های بسیاری است که می‌توان از آن به‌عنوان گوهری در عرصه دیپلماسی یاد کرد. یک فرصت‌طلایی است که ایران، صادرات خود را به مانند گذشته در عرصه خودروسازی، لبنیات و ماشین‌آلات‌سازی توسعه دهد. ایران در گذشته توانسته بود جایگاه مناسبی در عرصه صنعت در این کشور به‌دست آورد. ایجاد کارخانه تراکتورسازی و خط تولید خودرو و همکاری‌های گسترده در حوزه لبنیات و مسکن نمونه‌هایی از دستاورد‌های همکاری دو کشور در گذشته بوده است. به نگاه نگارنده روابط راهبردی دوجانبه نزدیک بین جمهوری اسلامی ‌ایران و دولت‌‌ ونزوئلا دارای منافع دوسویه بسیاری برای دو طرف خواهد بود. همچنین  با توافق جدید می‌توان با گسترش همکاری‌ها شاهد دستاورد‌های بیشتر در عرصه‌های دیگر نیز بود.
ونزوئلا از لحاظ موقعیت سیاسی نیز در جغرافیای استراتژیک قرار دارد که می‌تواند از منظر سیاسی- امنیتی هم همکاری‌های مشترک دو کشور حائزاهمیت به‌شمار ‌آید.
ایران و ونزوئلا که در شرایط  مشابهی در عرصه بین‌الملل هستند، از نظر اقتصادی نیز  ظرفیت‌های خوبی دارند، می‌توانند نیازهای یکدیگر را تا حدودی تامین کنند.  انعقاد قرارداد همکاری ۲۰ ساله بین ایران و ونزوئلا یک نقشه راه برای رسیدن به این هدف است.