روحالله حجازي كارگردان
به اعتقاد من طرح نمایش فیلمها در سینماهای هنر و تجربه با توجه به كليتي كه از آن ميدانم، طرح بسیار خوب و مناسبي است. با اين حال چند نکته حایزاهميت در آن وجود دارد که باید در ارتباط با اکران فیلمهای این طرح عملی شود و از همه مهمتر آن كه فیلمها در سینماهای ثابتی که برای اجرای این طرح در نظر گرفته میشوند در زمانی طولانی نمایش داده شوند.
قطعا اختصاص زمان طولانیتر برای نمایش این فیلمها باعث میشود مخاطب بیشتری به تماشای آنها بنشیند و همین مخاطب خاص که به دیدن چنین فیلمهایی میآید، میتواند در زمان طولانیتر، مخاطب عامتر را هم متوجه نمایش فیلم و دیدن آن کند و مخاطب در این مدت طولانی هر زمان که فرصت داشت به دیدن فیلم برود.
عوامل دیگری هم در موفقیت این طرح دخیل است، از جمله تبلیغات. در روز پیامکهای متفاوتی برای همه ما ارسال میشود از شرکتهای مختلفی که کالاهایشان را تبلیغ میکنند، چطور نمیتوان از چنین طرحی برای آگاهی از نمایش فیلم استفاده کرد؟ متاسفانه تبلیغات ما در زمینه سینما همچنان به شکل محیطی و سنتی ادامه دارد و میتوان از طریق شیوه تبلیغات دیگری مخاطب را آگاه کرد.
سالنهای نمایشدهنده این فیلمها به نظر من باید مناسب باشند، از این جهت که کیفیت پخش فیلم و صندلیهای مناسبی داشته باشند. ورودی سینما میتواند مثل اکثر سینما تکهای خارج از ایران محل فروش کتاب، محصولات فرهنگی یا کافیشاپ باشد و خلاصه فضای فرهنگی برای دور هم نشستنها یا تبادل اطلاعات و گپ زدن در مورد فیلمها . به نظرم همین موضوع میتواند جذب مخاطب بیشتر کند و به درآمدزایی نیز کمک کند.
من تجربه یک اکران بد برای فیلم اولم «در میان ابرها» داشتم. به هر حال فیلم اول هر فیلمساز میتواند مسیر حرفهای او را مشخص کند و متاسفانه فیلم اول من آنطور که باید دیده نشد و اگر چنین طرحی وجود داشت میتوانست دیده شود و چون خودم از اکران فیلمم در چند سالن تک سانس ضربه خوردهام از وجود چنین طرحی استقبال میکنم و امیدوارم این طرح با موفقیت اجرا شود.