فریده غیرت حقوقدان

انسان در مناسبات اجتماعی خود همواره با سلایق و علایق مختلفی روبه‌رو است که همواره با آنچه در محیط خانواده با آن مواجه بوده، متفاوت است. این مواجهه با محیط بیرونی است که عامل شکل دادن به خاطرات خوب و بد در ذهن اشخاص می‌شود و آنها را با شرایطی روبه‌رو می‌کند که در آن برای خود خاطراتی را شکل دهند. از سویی زندگی در محیط اجتماعی، خود دارای آدابی است که با زندگی فردی منافات بسیاری دارد. زمانی که ما پا به عرصه اجتماع می‌گذاریم، طبیعتا با شرایطی روبه‌رو می‌شویم که با فضای زندگی شخصی‌مان متفاوت است و طبعا با روحیات و اخلاقیات متفاوتی مواجه می‌شویم که گاهی قابل‌تحمل است و گاهی خیر. آنچه قابل تحمل است و باید تسری یابد، همان مسائل اخلاقی، عقیدتی و قانونی است. مواردی که همگان باید آن را به‌عنوان کلیت زندگی اجتماعی بپذیرند و برای هرچه بیشتر گسترش یافتن آن تلاش کنند. گسترش هرچه بیشتر این موارد می‌تواند عامل بهبود شرایط زندگی فردی و اجتماعی شود و درنهایت عاملی شود که زندگی شهری که در بسیاری از موارد با مشکلات بسیاری روبه‌روست، برای افرادی که در شهر زندگی می‌کنند، خوشایند شود. خوشایند شدن زندگی در تمامی ابعاد، بدون‌شک خود می‌تواند عامل خلق خاطرات خوب و به یادماندنی برای مردمان شهر باشد و بالطبع چنانچه فضای شهری مغشوش و پرمشکل باشد، آنچه برای مردمان یک شهر به یادگار می‌ماند، بدون‌شک ناراحتی و دلسردی نسبت به فضای شهری است و از آن فضا خاطره خوبی برایشان نخواهد ماند. مردمانی که برای زیستن در شهر نیازمند امید و وجود قوانینی هستند که زندگی را برایشان خوشایند سازد. حال چنانچه بخواهم خاطره‌ای خوب یا بد از زیست شهری خود و تعاملم با مردم و فضای شهر بیان کنم، بدون آن‌که خاطره خاصی را موردنظر قرار دهم، مایلم این امر را مورد تأکید قرار دهم که زمانی که عدالت، موازین اخلاقی و قانون در جامعه گسترش یابد و تمامی افراد جامعه با در نظر گرفتن این موارد مهم به زندگی ادامه دهند، فضای شهری خوشایند خواهد بود و خاطرات خلق‌شده برای افراد، خاطرات به یاد ماندنی و  شادی خواهد شد و چنانچه قانون و اخلاق در جامعه زیر پا گذاشته شود، شهر برای افراد چیزی نخواهد داشت، جز خاطراتی که آن را دوست ندارند و بدون‌شک جزو خاطرات بد زندگی آنان محسوب می‌شود.