داریوش مهرجویی، کارگردان و فیلمنامه‌نویس شامگاه جمعه ۲۵ تیر میهمان برنامه «پرانتز باز» رادیو نمایش بود و توضیحاتی را درباره تصرفی که در این سال‌ها در فیلم‌هایش داشته و همچنین علاقه‌اش به ادبیات بیان کرد.
در ابتدای این برنامه مارال دوستی، مجری، تهیه‌کننده و سردبیر از او خواست تا راجع به اقتباس و علاقه‌اش به ادبیات صحبت کند.
مهرجویی پاسخ داد: «در حال‌حاضر ۹۹ درصد فیلم‌هایی که در دنیا ساخته می‌شود بر اساس یک رمان، قصه و مواردی از این دست است. این یک مسأله عمومی است و یک چیز خاصی نیست، چراکه همه وقتی با من صحبت می‌کنند مدام می‌گویند که شما اقتباس کرده‌اید اما به این کار اقتباس نمی‌گویند و نام آن اقتباس نیست. اقتباس این است که ماجرا را مو‌به‌مو در تصویر تکرار کنی.»
دوستی در ادامه با اشاره به اینکه مهرجویی جزو کسانی است که بیشترین استفاده از اقتباس یا به‌نوعی تصرف را داشته، این پرسش را خطاب به او مطرح کرد که آیا این مسأله از علاقه به ادبیات یا از تسلط به ادبیات می‌آمده است؟
مهرجویی هم گفت: «من از جوانی و نوجوانی ادبیات دنیا و کشورها را دنبال می‌کردم. رمان‌ها را از یک کتابفروشی که سر کوچه ما بود کرایه می‌کردم و می‌خواندم. به مطالعه ادامه دادم، زمانی که در خارج از کشور بودم، به تمام رمان‌ها و کتاب‌های فلسفی که به زبان انگلیسی و فرانسه بود تسلط داشتم، همه را خوانده بودم و می‌دانستم که چه هست. بعضی داستان‌ها یک ساختار و کاراکترهایی دارند که به ایران می‌خورد. مثل «خانه عروسک» که به فیلم «سارا» تبدیل شد یا داستان فرنی اند زوئی از سالینجر و یک داستان دیگر به نام مارماهی که من اینها را با هم ترکیب و تبدیل به یک داستان، فکر و موقعیت جدید کردم.»