امیر حاج‌رضایی کارشناس فوتبال
عملکرد ایران در دو بازی مقابل بحرین و قطر از چند جهت قابل بررسی است. با وجود این‌که تیم ایران تا به این‌جا توانسته نتایجی که دوست داشته را کسب کند و به دور بعد برسد ولی در تیم کی‌روش آشفتگی‌هایی دیده می‌شود. مسائلی که قطعا بیان آنها در این روزهای پرتنش به مزاج اعضای تیم خوش نمی‌آید اما اگر تیم ایران به دنبال رسیدن به مراحل پایانی جام ملت‌هاست باید این دگرگونی‌ها را مدنظر بگیرد.
شیوه بازی تیم ایران دیگر بر همگان روشن است و کمتر فردی است که نداند تیم کی‌روش چطور بازی می‌کند. تفکرات کی‌روش بیشتر به دفاع فشرده تیمی اختصاص دارد و این‌که روی ضدحملات با تکیه بر خلاقیت بازیکنان حاضر در خط حمله و فشار مضاعف روی بازیکنان نه چندان قدرتمند حریفان به دروازه تیم مقابل برسد. دیگر فرقی نمی‌کند مقابل چه تیمی قرار بگیریم، ایران به این نوع از بازی عادت کرده است ولی در چنین شرایطی اشتباهات فردی ویرانگر است. اشتبا‌هاتی که برخی بازیکنان به‌ویژه رضا قوچان‌نژاد مقابل دروازه قطر به وجود آوردند، مساله‌ای است که باید با واکنش کی‌روش مواجه شود. در سیستم خاص تیم‌ملی ایران، بعد از بازپس‌گیری توپ بلافاصله مهاجم نوک صاحب توپ می‌شود و او حق اشتباه ندارد. در بازی با قطر اما جالب بود که قوچان‌نژاد با وجود بازی در خدمت تیم در گذشته بسیار خودخواهانه کار کرد. دلیل این امر را نمی‌دانم ولی وقتی شما به تک‌موقعیت‌ها دلخوش هستید پس باید مهاجمی در ترکیب باشد که قدر آنها را بداند. این موضوع درباره آزمون صادق بود اما در قبال گوچی نه. ضعف دیگر تیم ایران کم‌بودن سرعت انتقال توپ در میانه میدان است. مساله‌ای که امارات در گروه سوم به‌خوبی به اجرا درآورده و قطعا با حل نشدن مسأله در بازی سوم به مشکل برمی‌خوریم. آن هم دیداری که باید در آن پیروز شویم تا به‌عنوان تیم اول صعود کنیم. فراموش نکنید که امارات برای کسب تساوی به مصاف ایران می‌آید و آنها چشم به ضدحملات خواهند دوخت. این را هم در نظر بگیرید که به‌طورکلی تیم‌های عربی ده‌ها برابر نسبت به تیم‌هایی مثل ژاپن، استرالیا، کره‌جنوبی، ازبکستان و ... کند هستند.