محمدرضا ممتازواحد منتقد

مصاحبه اخیر پیروز ارجمند (مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد) با روزنامه اطلاعات و اظهارات ایشان تأمل‌برانگیز بود. برخی از صحبت‌های ایشان درخصوص موسیقی پاپ را با هم می‌خوانیم: «... ما یک روزی نگران ورود موسیقی لس‌آنجلسی بودیم و دغدغه ما ورود این نوع موسیقی بود، اما امروز نه‌تنها نگران نیستیم، بلکه به فکر صادرات موسیقی پاپ هم هستیم. یعنی کنسرت موسیقیدانان جوان ایرانی در خود لس آنجلس، مخاطبان زیادی دارد. این نشان می‌دهد که ما امروزه صادر‌کننده موسیقی هم شده‌ایم. یک موسیقی پاپ پاک را صادر می‌کنیم.
بنابراین توقع دارم با مدیریت جدید صدا و سیما، جناب سرافراز، جریان نشان دادن سازها حل شود؛ چرا که ایشان به مدیریت کارشناسی هر بخش اهمیت می‌دهد و اگر به کارشناسان محول کند، خود ما محدودیت‌های اندک آن را رفع می‌کنیم. ما راهکار آن را بلدیم، فقط نیازمند اعتماد آقای سرافراز به بخش موسیقی هستیم و این‌که صداوسیما فارغ از کادر امروز خود، از تمامی ظرفیت‌های نظام بهره ببرد تا مشکل حل شود ... این‌که ما در دولت آقای روحانی توانسته‌ایم نود‌درصد از کنسرت‌های لس‌آنجلسی کشورهای همسایه را کم بکنیم، این نشانگر این است که ما توانسته‌ایم بین عرضه و تقاضا در کشورمان، تعادل ایجاد کنیم. یعنی محصول مورد تقاضای مردم را در کشور تولید کنیم تا مردم ما برای کنسرت‌های لس‌آنجلسی به کشورهای همسایه نروند ... 150 کنسرت در ‌سال 1391 در کشورهای همسایه برگزار شده بود که در‌ سال 93 و اواخر 92، به 15 کنسرت تقلیل پیدا کرده است. حتی کاهش تبلیغات آنها در شبکه‌های ماهواره‌ای نیز گواه این ادعاست. این آمرانه نیست و انتخاب مردم است...» [ویژه‌نامه ادب و هنر- 09/10/93]
بی‌تردید اظهارات ایشان با حقایق و واقعیات حال حاضر و جریان‌سازی ایجاد شده درخصوص موسیقی پاپ و حتی صادرات آن به خارج از مرزهای ایران مصداق عینی می‌یابد و این امیدوار‌کننده است. به‌طور مثال چندی پیش محسن یگانه به دلیل ارایه پرفورمنس قوی و پر کردن‌سالن 1700 نفره Nokia Theatre، روز 6 ژانویه 2015 از سوی مدیران این سالن با دریافت تندیسی مورد تقدیر قرار گرفت. گفتنی است محسن یگانه بیش از یک ماه است که برای برگزاری تور کنسرت‌هایش در آمریکا به سر می‌برد. این فعالیت‌های برون‌مرزی هنرمندان پاپ در مورد سایر خوانندگان نیز مصداق دارد. اما برخی از اظهارات جناب پیروز ارجمند در آن مصاحبه مطبوعاتی با واقعیات موجود منافات دارد. مثلاً درخصوص اخذ مجوزهای کنسرت‌ها که حتی ارجمند از مصاحبه‌کننده انتقاد می‌کند که «اطلاعات شما اشتباه است!»؛ درست است که محسن شریفیان برای اجرای کنسرت‌های اخیرش پنج مجوز اخذ کرده و ارشاد نیز نهایت همکاری را با وی داشته ولی این درحالی است او نه‌تنها در زادگاهش نمی‌تواند به اجرای برنامه بپردازد حتی همین اواخر کنسرت او در شیراز نیز لغو شد. در این تردیدی نیست که دفتر موسیقی وزارت ارشاد تمام هم و غم خود را به موسیقی‌دانان و در جهت مساعدت به آنها مبذول داشته ولی اخذ مجوز برای یک فعالیت موسیقی ارزش خود را داراست و دفاع از آن ارزشی به مراتب بیشتر! اگر متولی اصلی فرهنگ و هنر ایران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، هیچ شخص حقیقی و حقوقی حق ندارد که مجوز صادر شده از ارشاد را لغو نماید و این لغو و نقض‌ها شاید خدای ناکرده جایگاه وزارت ارشاد و ادارات کل تابعه آن را در استان‌ها متزلزل نشان دهد. وقتی ارشاد مجوز همراهی نوازنده خانم را با ارکستری صادر می‌نماید، به چه حقی شخص یا اشخاصی دخالت کرده و در حین اجرای کنسرت خواستار عدم حضور آن خانم هنرمند از ادامه برنامه می‌شوند؟! دخالت‌های غیرمسئولانه و غیراخلاقی این اقلیت تمامی زحمات و خدمات دفتر موسیقی وزارت ارشاد را به باد می‌دهد و نکته مهم دقیقاً همین جاست! اما به‌هرحال باید منصفانه به مسائل پرداخت که دفتر موسیقی وزارت ارشاد و دیگر مسئولان محترم وزارت ارشاد درصدد خدمت به اهالی هنرند و در این مدت هفده، هجده ماهه نیز بسیار کوشیده‌اند. امید است سایر ارگان‌ها و نهادها نیز با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در جهت تعامل برآیند که با مقابله کاری از پیش نخواهد رفت!