36 سال پیش در چنین روزی، برابر 31 اکتبر 1984 میلادی، ایندیرا گاندی، دختر جواهر لعل نهرو و نخست‌وزیر وقت هندوستان، توسط دو نفر از محافظان «سیک» خود ترور شد. سیک‌ها که 20 میلیون نفر از جمعیت یک‌میلیارد و 360 میلیون نفری هند را تشکیل می‌دهند، از ابتدای قرن بیستم میلادی ساز جدایی کوک کرده و برای استقلال ایالت پنجاب دست به اسلحه بردند. بعد از استقلال هندوستان، کار سیک‌ها و دولت سخت شد، تا بدان‌جا که در میانه دهه 80 میلادی حمله ارتش به «معبد طلایی» مهم‌ترین عبادتگاه سیک‌ها را در پی داشت. واقعه‌ای که تاوانش ترور آمر آن یعنی ایندیرا گاندی،  نخست‌وزیر وقت هندوستان بود. ایندیرا گاندی یکی از معدود نخست‌وزیران هند بود که روشی سخت در برابر خشونت سیک‌های استقلال‌طلب در پیش گرفت و با اطلاع یافتن از تبدیل معبد طلایی به زاغه مهمات و سلاح، دستور حمله ارتش به آن را صادر کرد. حمله‌ای که مرگ 550 نفر از مدافعان معبد و نزدیک به یکصد سرباز ارتش را در پی داشت و فتنه تجزیه سیک‌ها را به‌طور موقت خواباند، اما وقتی کمتر از 5 ماه بعد ایندیرا گاندی 66 ساله توسط دو محافظ سیک خود به قتل رسید، برای همه مشخص شد که داستان سیک‌ها و دولت هند هنوز به پایان راه خود نرسیده است. بسیاری سیک‌ها و هندوها را یکی می‌پندارند اما در واقع چنین نیست، زیرا آیین سیک قدمتی نزدیک به 500 ‌سال دارد و در میانه قرن پانزدهم میلادی در ایالت پنجاب توسط شخصی به نام گورو نانک پایه‌گذاری شد. او آیین جدید خود را با تغییراتی در هندوییسم بنیان گذاشت و پرستش بت‌ها را ممنوع کرد. واژه سیک در زبان پنجابی مصداق «شاگرد» است، همان‌طور که گورو معنای «معلم» می‌دهد.