عباس غفاری، منتقد تئاتر: «در بحران کرونا تاجران فرهنگ و ماهیگیران چیره دست آب‌های گل آلود هم بیکار ننشستند. آنها هم ‏آمده بودند تا به شکلی فرهنگی! از این خوان گسترده برای خود خوراکی لذیذ ابتیاع کنند. به بهانه ساخت کتاب صوتی یا پادکست ‏به راحتی کتاب‌ها را روخوانی کردند، بی‌آن که مبلغی به پدیدآورنده اثر بپردازند، برای تولید فرهنگی که نباید پول پرداخت، آن‌هم ‏در این شرایط که مردم نیاز به روحیه دارند‎.»

 بهروز وجدانی، پژوهشگر موسیقی: «افرادی که آثار موسیقایی دیگر را کپی و آنها را منتشر می‌کنند، اصل را بر این گذاشته‌اند که ‏مردم متوجه نمی‌شوند؛ ولی این تفکر اشتباه است. مسئولان و افرادی که آثار هنری موسیقایی را کپی می‌کنند، باید باور کنند مردم ‏ما یکدست نیستند؛ بلکه یک‌سری از آنها هوشیار هستند. اگر این باور در آنها ایجاد شود که وقتی ‏تلویزیون یک اثر کپی را پخش می‌کند در بین میلیون‌ها بیننده‌، برخی از آنها با کارهای فرهنگی و هنری آشنا هستند و متوجه کپی ‏کاری تلویزیون خواهند شد، این کار را نخواهند کرد‎.»

 رامبد جوان:  «کرونا چیزی نیست که دیگر از زندگی همه به‌طور کامل بیرون برود و ما به دوران قبل از کرونا برگردیم. البته  ‏عده‌ای هستند که دیگر توصیه‌ها را رعایت نمی‌کنند درحالی‌که این بیماری همچنان هست و قربانی می‌گیرد و نگرانی‌ها و ‏اضطراب‌ها هم اضافه می‌شود و در بین همه کسانی که بی‌تفاوتی را در این وضع انتخاب می‌کنند من خودم آدمی هستم که قطعا ‏دیگر مثل گذشته زندگی نخواهم کرد و می‌دانم آدم‌هایی مثل من هم کم نیستند که همین‌طور راحت و بی‌خیال به فضاهای جمعی ‏بروند و بدون مراقبت در کنار بقیه زندگی کنند. پس به نظرم این تأثیر دیگر گذاشته شده و ما در همین فرصت، اتفاقی به اسم ‏اکران آنلاین را تجربه کردیم‎.»

 آرش آبسالان، استاد صدا و بیان: «همان‌گونه که برای فراگیری نوازندگی باید تمرین داشت، برای نواختن ساز صدای‌مان هم باید ‏وقت بگذاریم و تمرین کنیم. روشن است هرقدر تمرین بیشتر باشد، توانایی ما در این زمینه بیشتر خواهد بود‎.»