آیدین  احمدی‌نژاد نوازنده

آنسامبل کارگاه موسیقی باروک از قطعاتی با عنوان سنفی، لمبرت، پورسه، کوبت سرچشمه می‌گیرد. این کنسرت با حضور نوازنده‌هایی که علاقه خاصی به اجرا در این زمینه دارند برگزار می‌شود. کسانی که آشنایی خاصی نسبت به اجرای موسیقی قدیم اروپا تا اوایل دوره کلاسیک به شیوه‌های خیلی اوتنتیک و اصیلش دارند. تاریخ در این نوع موسیقی از جایگاه خاصی برخوردار است.حتی سیم‌ها و کوک‌ها باید به‌گونه‌ای تنظیم شوند تا صدادهی آن کاملا به سال‌های اولیه ابداع این نوع موسیقی نزدیک باشد. قاعدتا این مسأله به تخصص عمیقی احتیاج  دارد. این نوع موسیقی در ایران طبیعتا به خاطر امکانات و شناخته نشدنش کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
اجرای موسیقی کلاسیک جهانی قرن 19 و 20، اصولا یک کار تاریخی است. چیزی که در این سال‌ها به این نوع موسیقی ضربه زده است، تلفیق آن با اجرای رمانتیک است. زمانی سلیقه‌های اجرایی رمانتیکی را به موسیقی باروک تعلیق دادند و متاسفانه موسیقی کلاسیک زیرسایه این نوع موسیقی قرار گرفت. در حالی‌ که موسیقی کلاسیک اصلا تعریفش‌ فرق دارد. بحث اجرای اصیل بحث مفصلی است که در کوتاه‌ترین تعریفش، نزدیک شدن به ذهنیت آهنگساز است. باخ تحت‌تأثیر اجراها و سیصدسال گذشته است و متاسفانه دیگر ذهنیت باخ برایمان مشخص نیست. اما با این حال در سال‌های اخیر، جریانی در اروپا راه افتاد که اجرای موسیقی باخ آسیب‌شناسی شود. براساس شواهد به‌دست آمده موسیقی کلاسیک باید شباهت نزدیکی به ذهنیت آهنگساز داشته باشد.
درک موسیقی کلاسیک به یک آشنایی قبلی نیاز دارد و کسی که جریانات موسیقی کلاسیک را دنبال می‌کند کاملا نسبت به این مسأله آگاهی دارد که بخشی از موسیقی کلاسیک، باروک است.
متاسفانه این نوع موسیقی در جامعه ما ارزش ذاتی ندارد اما زمانی که این موسیقی آکادمیک و جهانی شد یک زبان مشترک و ثابتی پیش آمد که پایه‌اش موسیقی غرب شد. در کشورهای
 دور و اطراف‌مان هم اجراهای خوبی از این نوع موسیقی شکل گرفت.
این نوع موسیقی با موسیقی‌های دیگر فرق دارد.حتی در یکی از نوشته‌هایم به این مسأله اشاره کرده بودم که موسیقی کلاسیک نباید با موسیقی‌های دیگر تلفیق شود. بعضی از گونه‌های موسیقی فقط اسم‌شان موسیقی است ولی نسبت به هم تفاوت بسیاری دارند. حتی به نظرم کسی که موسیقی کلاسیک کار می‌کند نباید نوع دیگری از موسیقی را اجرا کند.