در فصل‌های سرد و با همه‌گیرشدن بیماری‌هایی مثل سرماخوردگی و آنفلوآنزا، عفونت گوش میانی هم شایع می‌شود. قرارگرفتن در معرض دود سیگار باعث تولید مایع در گوش میانی، عفونت‌های مکرر و کاهش شنوایی می‌شود. به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا، تنفس سموم سیگار باعث تحریک سلول‌های ایمنی می‌شود و پاسخ سلول‌های ایمنی به این تحریک، تورم غدد لنفاوی، مخصوصا غدد مجاور لوله استاش است. تورم غدد باعث فشرده‌شدن این کانال و عفونت گوش میانی می‌شود.
متخصصان گوش و حلق و بینی معتقدند علایم و نشانه‌های عفونت گوش می‌تواند نشانگر چندین ناراحتی بالینی خاص باشد. بسیار مهم است که تشخیص بیماری بسیار دقیق و درمان آن به‌موقع باشد. اما توصیه برای مراجعه به پزشک در چه زمانی اولویت پیدا می‌کند؟ یک متخصص گوش و حلق و بینی می‌گوید   اگر علایم بیش از یک روز طول کشیدند،‌ یا درد گوش شدید بود، باید به پزشک مراجعه کنید. تخلیه مایع، چرک و ترشحات خون‌آلود از گوش نشانه این است که بی‌تردید و فوری باید به نخستین مرکز درمانی بروید و برای درمان مشکل‌تان اقدام کنید.
نوزادانی که در حالت درازکش از بطری شیر می‌نوشند، بیشتر از کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، دچار عفونت گوش می‌شوند. وضع قرارگیری سر و همچنین قوی‌بودن عملکرد دستگاه ایمنی این کودکان ‌از دلایل مقاومت آنها در برابر این بیماری است.
داروهای ضدسرماخوردگی و ضدحساسیت مانند آنتی‌هیستامین‌ها و ضداحتقان‌ها کمکی به پیشگیری از عفونت‌های گوش نمی‌کنند. امروزه دانشمندان درحال تهیه واکسن‌هایی هستند که در پیشگیری از عفونت گوش میانی امیدوار‌کننده به نظر می‌آیند. البته حصول اطمینان در زمینه موثر و بی‌خطربودن این واکسن‌ها به زمان بیشتری نیاز دارد.
تحقیقات نشان می‌دهد مواد قندی می‌توانند موجب  بروز آن دسته از بیماری‌های گوش میانی شوند که از طریق تولید بیش از حد انسولین و به دنبال آن کاهش سریع قند خون ممکن است رخ‌دهد. به دنبال کاهش سطح قندخون، هورمون‌های ضدانسولین مثل آدرنالین ترشح می‌شوند که باعث کاهش گردش خون و انقباض رگ‌های خونی در اندام‌های مختلف بدن ازجمله گوش می‌شوند. آزمایش بیماران مبتلا به این عفونت نشان داده است که این افراد دارای سطح بالای انسولین هستند و به محض آنکه تحت رژیم‌های پروتیینی و کم کربوهیدرات قرار بگیرند، سرگیجه آنها کنترل می‌شود و شنوایی بسیاری از آنها بهبود پیدا کرد.