|   نادر ابراهيمي|

بی‌پروا به تو می‌گویم که دوست داشتنی خالصانه، همیشگی و رو به تزاید، دوست داشتنی است بسیار دشوار - تا مرزهای
 ناممکن - اما من نسبت به تو، از پس این مهم دشوار، به آسانی برآمده‌ام؛ چراکه خوبی تو، خوبی خالصانه، همیشگی و رو به تزایدی است که امر دشوار را بر من آسان کرده است و جمیع مرزهای ناممکن را فرو ریخته.امروز که روز تولد توست و حق است خانه را به مبارکی چنین روزی
 گل باران کنم، اگر تنها یک غنچه فروبسته گلسرخ به همراه این نامه کرده‌ام دلیلش این است که گمان می‌کنم، عصر، بچه‌ها، و شاید برخی از دوستان و خویشان، با گل‌هایشان از راه برسند و این، البته، شرط ادب و میهمان‌نوازی نیست که ما، همه گلدان‌ها را اشغال کرده باشیم.
گلدان، خانه محبت دوستان ما است.
برشی از «چهل نامه كوتاه به همسرم »