حسین جمشیدی – شهروند| همواره کسب کرسی‌های بین‌المللی یکی از دغدغه‌های اصلی مسئولان ورزش کشور بوده تا فدراسیون‌های مختلف بتوانند با استفاده از این کرسی‌ها در تصمیم‌گیری‌های بین‌المللی نقش بیشتری داشته باشند. دبیرکلی کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا یکی از همین کرسی‌ها است که سال‌ها است در اختیار یک ایرانی قرار دارد اما در سال‌های اخیر به دلیل اختلاف شخصی رئیس فدراسیون با دبیرکل ایرانی کنفدراسیون آسیا استفاده خوبی از این جایگاه در جهت رشد وزنه‌برداری ایران نمی‌شود تا جایی که رضازاده تصمیم گرفته در انتخابات آینده خودش این سمت را کسب کند که این موضوع رقابت 2 ایرانی را در این انتخابات رقم می‌زند و در نوع خود اتفاق عجیبی به نظر می‌رسد. در آستانه انتخابات کنفدراسیون وزنه برداری آسیا با علی مرادی، دبیرکل این کنفدراسیون که حالا به نوعی رقیبی به نام رضازاده را در مقابل خود می‌بیند، گفت وگویی را ترتیب دادیم که متن مصاحبه «شهروند» با او را در ذیل می‌خوانید:
چه شد که شما به‌عنوان نماینده ایران در انتخابات کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا معرفی نشدید و رضازاده خودش را به‌عنوان رقیب شما معرفی کرد؟
با وجود تاکیدی که از سوی وزارت ورزش و همچنین رسانه‌ها برای باقی‌ماندن کرسی‌های بین‌المللی انجام شده اما متاسفانه رضازاده فقط منافع خودش را در این ماجرا لحاظ کرده است.
با توجه به کاندیداتوری شما و رضازاده به صورت همزمان در پست نایب رئیسی، شانس ایران برای کسب این کرسی کمتر خواهد شد.
قطعا همین‌طور خواهد بود زیرا در حالت معمول برخی کشورها دوست ندارند که ایران سمتی در وزنه برداری آسیا داشته باشد و این مسأله شانس آنها را بیشتر می‌کند تا این سمت را از ما بگیرند. من 16سال قبل نایب‌رئیس این کنفدراسیون بودم و اگر یک‌درصد تصور می‌کردم که این سمت تشریفاتی است، اصلا برای آن ثبت نام نمی‌کردم. متاسفانه این دوستان اشتباهی را که 4سال قبل انجام دادند و مرا معرفی نکردند دوباره در این دوره تکرار کردند. من در دوره قبلی با استفاده از جایگاهی که داشتم، توانستم برای دبیرکلی رأی بیاورم اما در این دوره کار بسیار سخت‌تر است.
شانس خودتان و رضازاده را در این انتخابات چقدر می‌دانید؟
رضازاده مدتی قبل در انتخابات فدراسیون جهانی نیز شرکت کرد و رای کمی آورد که حتی باعث شد آبروی ایران در مجامع جهانی برود. شک ندارم باز هم آبروریزی می‌کند. کشورهای دیگر هزینه زیادی کردند که بتوانند این کرسی‌ها را در اختیار بگیرند. حتی فدراسیون جهانی نیز به دلیل تصمیم‌هایی که ما در کنفدراسیون آسیا داشتیم، علیه من به کشورها نامه زده است زیرا ما می‌گوییم که بحث آنتی‌دوپینگ باید شفاف باشد اما آنها می‌گویند که سکوت کنید و چیزی دراین‌باره نگویید. کشورهای آسیایی در المپیک لندن 13 مدال از 15 مدال توزیع شده را به دست آوردند اما به نظر می‌رسد این مسأله با ذائقه برخی افراد خوش نمی‌آید.
اما رضازاده ادعا کرده بود کشورهای آسیایی به او اصرار کرده‌اند که برای نایب رئیسی کاندیدا شود!
در انتخابات فدراسیون جهانی فقط 3 کشور از رضازاده حمایت کرده‌اند و حالا نمی‌دانم نسبت به قبل چه چیزی تغییر کرده است. برخی حرکات این آقا باعث خنده دیگر کشورها می‌شود. مثلا یک بار می‌گوید که اعتقادی به کمیته پیشکسوتان ندارد اما از سویی وقتی دراین‌باره رای‌گیری می‌شود، دستش را بالا می‌آورد! حتی رئیس فدراسیون ایران زبان خارجی بلد نیست و این واقعا تاسف‌بار است.
در ماه‌های اخیر دیداری با رضازاده داشته‌اید تا بر سر این مسائل تعامل کنید؟
بله، جلساتی برگزار شد که من راهنمایی کردم برای از دست نرفتن این جایگاه مرا معرفی کنند؛ آن زمان رضازاده قول داد این کار را انجام دهد اما به شکلی زیرقولش زد و این کار را نکرد. دوست دارم به این آقا بگویم رئیس فدراسیون ایران اما درواقع فدراسیونی وجود ندارد زیرا نه هیأت رئیسه وجود دارد و نه نایب رئیس. تمام تصمیمات شخصی گرفته می‌شود.
وزیر ورزش نیز از عملکرد فدراسیون بعد از نتایج اخیر در قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی انتقاد کرده است...
روند افت وزنه‌برداری از سال گذشته آغاز شد که رضازاده در ماجرای اختلاف با وزنه‌برداران المپیکی طرف سرمربی تیم‌ملی را گرفت. 2 مدالی هم که در مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی به دست آمد، اصلا راضی‌کننده نیست. اینها به دلیل عدم داشتن پشتوانه است زیرا درحال حاضر چیزی به نام تیم نوجوانان وجود ندارد و هر‌سال به بهانه‌های مختلف به مسابقات اعزام نمی‌شود. ادامه این روند به وزنه‌برداری ایران ضربه جدی وارد می‌کند. در همین مسابقات جهانی دیدید که بهداد سلیمی چطور روی سکو اشک می‌ریخت، این اتفاقات غرور ملی را جریحه‌دار می‌کند.
به نظر شما رضازاده با توجه به دوشغله بودن می‌تواند به کارش در فدراسیون وزنه‌برداری ادامه دهد؟
امیدوارم وزارت ورزش نگاه مثبتی نسبت به وزنه‌برداری داشته باشد زیرا وقتی که الان می‌گذرد، فرصت‌سوزی است. باید تا زمان برگزاری انتخابات یک سرپرست برای فدراسیون بگذارند چون حضور رضازاده در فدراسیون به دلیل دوشغله بودنش غیرقانونی است. همین مشغله‌های اضافه باعث شده که وزنه‌برداری به این روز بیفتد، پس بهتر است رضازاده هرچه سریع‌تر استعفا دهد و به همان شورای شهرش برسد.
به‌عنوان سوال آخر، شما قصد ندارید برای انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری کشورمان که به‌زودی برگزار خواهد شد، نام‌نویسی کنید؟
باید دید که چه کسانی جلو می‌آیند و چه اتفاقی رخ می‌دهد. اگر روال بخواهد همین‌طور باشد، شاید تصمیم جدیدی بگیرم زیرا وزنه برداری ایران رو به نابودی است. هنوز تصمیمی در این‌خصوص نگرفتم زیرا برای کمک کردن به وزنه برداری حتما نباید خودم رئیس باشم و شاید نفرات دیگری باشند که بتوانند به این رشته کمک کنند.