مسعود حاجی آخوندزاده سرمربی سابق تیم‌ملی جودو

تیم ملی جودوی بزرگسالان بعد از شرکت در بازیهای آسیایی حالت تعطیلی به خود گرفت و هنوز ملی‌پوشان هم تکلیف خودشان را نمی‌دانند. اخیرا نیز شاهد برگزاری مسابقات قهرمانی آسیا در رده نوجوانان و جوانان بودیم و از ایران نمایندگانی در این رقابت‌ها شرکت کردند که فدراسیون حساب ویژه‌ای روی آنها برای سال‌های آینده باز کرده است اما کسی شاید حواسش به گذشت زمان نیست که باعث می‌شود جودوی ایران همچنان سیر نزولی خود را طی کند. تورنمنت‌هایی که در کسب سهمیه المپیک 2016 تأثیر مستقیم دارند،‌ هر ماه برگزار می‌شوند اما فدراسیون بدون توجه به این رقابت‌ها همچنان تمرکزش را روی بخش پایه‌ها گذاشته است.  این روند باعث شده روزبه‌روز ما عقب بیفتیم و از طرفی دیگر به شمار رقیبانمان در آسیا اضافه شود تا جایی که دیگر تاجیکستان و هند نیز بالاتر از ایران قرار گرفته‌اند. البته وقتی سرمایه‌گذاری نکرده‌ایم،‌ نباید هم توقع موفقیت داشته باشیم. شاید فدراسیون‌نشینان تصورشان این باشد که این نوجوانان و جوانان می‌توانند خیلی زود به رده بزرگسالان برسند اما به این راحتی‌ها هم نیست. این نفرات برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا نیز آن سوی مرزها به اردو نرفته‌اند،‌ چه برسد به این‌که بخواهند این‌قدر زود به رده بزرگسالان اضافه شوند و برای المپیک آتی هم حرفی برای گفتن داشته باشند.  دائم صحبت از رده‌های پایه کردن هم موضع جالبی نیست زیرا با الگوبرداری از کشورهای پیشرفته جودو می‌‌توانیم درک کنیم که آنها در هر وزن یک نفر اصلی و باتجربه را دارند و چند جوان جویای نام نیز درکنارشان دیده می‌شوند. همه امیدوارند نمودار نزولی جودو در سال‌های اخیر خیلی زود جهتش را تغییر دهد و به سمت بالا برود اما برای المپیک ریو نباید انتظار زیادی داشت زیرا از همین حالا هم که کار را شروع کنیم،‌ دیر است.