مجروحين مى‌بايست از كاستيليون به بيمارستان‌هاى برسيا، كرمونا، برگاما و ميلان بروند تا تحت مراقبت‌هاى معمول قرار بگيرند و در صورت نياز درد قطع شدن اندام‌هايشان را تحمل كنند. اما اتريشى‌ها تمام گارى‌هاى موجود در منطقه را مصادره و جمع‌آورى كرده بودند و از آن جايى كه وسايل حمل‌ونقل ارتش فرانسه براى اين تعداد مجروح بسيار ناكافى بود، مجروحين مجبور بودند دو يا سه روز در بيمارستان‌هاى صحرايى منتظر بمانند تا امكان انتقالشان به كاستيليون فراهم شود.
ازدحام جمعيت در كاستيليون به حد بالايى رسيد. كل شهر تبديل به بيمارستانى براى فرانسوى‌ها و اتريشى‌ها شده بود. روز جمعه، اداره مركزى، بيمارستان را در آن‌جا برپا كرده و بار واگن‌هاى حاوى باند، تجهيزات و دارو را خالى كردند. مردم شهر هم، پتو، ملافه و تشك‌هاى اضافه خود را اهدا كردند. بيمارستان كاستيليون، كليسا، صومعه و سربازخانه سن لوژى (San luigi)، كليساى كاپوچين(Capuchin Church)، اداره پليس، كليساهاى سن ماژور(San Maggiore)، سن گيزه(San Guiseppe)، و سانتا روزالى (Santa Rosalia)، مملو از افراد مجروحى بود كه جز كاه، زير‌اندازى نداشتند.
ادامه دارد...