شماره ۴۵۴ | ۱۳۹۳ چهارشنبه ۲۶ آذر
صفحه را ببند
کشف یک درمان چشمگیر برای سرطان مثانه

دانشمندان انگلیسی درمان جدیدی برای سرطان پیشرفته مثانه ارایه کرده‌اند که تاکنون چند بیمار را به‌طور کامل درمان کرده است.
این درمان که توسط دانشمندان دانشگاه کوئین‌مری لندن ارایه شده، اولین دستاورد چشمگیر در حوزه سرطان مثانه در 30‌سال اخیر است.
محققان دریافتند که یک آنتی‌بادی به سیستم ایمنی بدن اجازه انتخاب سلول‌های سرطانی و نابودسازی آنها را پیش از گسترش‌یافتن‌شان می‌دهد.
در اولین کارآزمایی بالینی، 68 مبتلا به سرطان پیشرفته مثانه پس از آن‌که همه درمان‌های دیگر روی آنها اثر نکرد، داروی جدید MPDL3280A را دریافت کردند.
دانشمندان از کوچک شدن تومورها در بیش از نیمی از بیماران پس از 12 هفته و حتی درمان کامل دو نفر خبر دادند.
نتایج این پژوهش بسیار نویدبخش است و درحال‌حاضر سازمان غذا و داروی آمریکا عنوان رسمی «دستاورد» را به این دارو داده‌ است. این عنوان بدان معنی است که کارآزمایی‌های این درمان با سرعت بیشتری می‌توانند انجام شوند.
این در حالیست که قانونگذاران داروی اروپا اکنون درحال آزمایش این پژوهش هستند.
دکتر تام پاولز، مولف ارشد و مشاور پزشکی متخصص غدد از موسسه سرطان بارتز در دانشگاه کوئین‌مری گفت: این پژوهش، یک گام بسیار هیجان‌انگیز روبه جلو در تحقیقات برای درمان‌های موثر و جایگزین سرطان مثانه است. برای چندین دهه، شیمی‌درمانی تنها گزینه مبتلایان بود که نتایج کمی دربر داشت و بیماران به دلیل ضعف بسیار نمی‌توانستند با آن کنار بیایند.
وی افزود: ما اکنون به کارآزمایی‌های بزرگتر برای تأیید یافته‌های خود نیازمندیم و با دریافت عنوان دستاورد از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا، امیدواریم این فرآیند را به سرعت پیش برده و بتوانیم به هزاران بیمار مبتلا به سرطان پیشرفته مثانه امید بخشیم.
سرطان مثانه هفتمین سرطان رایج در انگلستان بوده و سالانه 10‌هزار تشخیص و 5‌هزار مرگ را به دنبال دارد. حدود 15‌درصد تشخیص‌ها در زمان پیشرفته‌تر شدن بیماری بوده، بدین معنی که سرطان به بخش‌های دیگر بدن گسترش یافته است.
این مرحله، درمان را بسیار سخت می‌کند و تنها گزینه درمانی آن درحال‌حاضر، شیمی‌درمانی است. به‌طور میانگین بیماران 12 تا 18 ماه پس از تشخیص زنده می‌مانند و بسیاری از انتخاب شیمی‌درمانی به دلیل سمی بودن و همچنین مزایای حیات‌بخش آن خودداری می‌کنند.
نتایج این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.


تعداد بازدید :  196