این همه هجمه به وزارت نفت حیرتانگیز است. در هفتههای اخیر تقریبا روزی نبوده که حملهای به این وزارتخانه و شخص وزیر را شاهد نباشیم. از ماجراهای عجیبی مثل گذاشتن پوز در دفتر وزیر، مدیر مالی که هنگام خروج از کشور دستگیر شده و دعوای روحانی با زنگنه که قرار بوده به برکناری زنگنه بینجامد تا این خبر که دیروز منتشر شد و از دستگیری زنی نفوذی در این وزارتخانه حکایت میکرد. زنی که با 16 مدیر ردهبالا در تماس بوده و در تصمیماتی نقش داشته که بشدت به سیاستهای وزارتخانه لطمه وارد میکرده. شایعاتی که یکی پس از دیگری تکذیب میشوند، اما انگار پایانی ندارند. شایعاتی که متاسفانه منبع انتشار آنها هم معمولا افراد معتبری هستند و به راحتی نمیشود از کنار خبر گذشت. اینکه زنگنه این اواخر چه فشاری را تحمل کرده، بر کسی پوشیده نیست. تقریبا روشن هم است که چنین موج مخربی نمیتواند اتفاقی باشد. زنگنه ثابت کرده فردی سلیمالنفس است و بخصوص در فروش نفت حاضر نیست باج بدهد و دوباره پای بابک زنجانیها را به این تجارت شیرین و میلیارد دلاری باز کند. او تمام قد پای منافع مردم و کشور ایستاده و ظاهرا وقتی موضوع وسوسهانگیزی مثل فروش نفت در میان باشد، چنین مقاومتی با هزینههای سنگین همراه خواهد شد.
عجیبتر از همه این است که همه میدانند در شرایط اقتصادی کنونی که سنت به سنت درآمد کشور با چه مشقتی به دست میآید، وزارت نفت و ژنرال کارکشته این صنعت چه جایگاهی دارند. همه متوجهند که فروش نفت و نظارت بر لولهها و نفتکشها چه اندازه برای مملکت حساسیت و اهمیت دارد و کوتاهی در آن چطور میتواند زندگی همه را به خطر بیندازد. اما در همین احوال جنگ اقتصادی با دشمن، جبهه خودی زیر آتشبار تهمت و شایعه قرار گرفته و کسی واکنش مناسبی در حمایت از دولت و وزیر نشان نمیدهد. خوشبینانهترین قضاوت هم این است که بگوییم همه این اقدامات از روی ندانمکاری است و سناریوی مهلکی برای قبضه کردن فروش نفت در کار نیست.
جناب رئیسی، رئیس قوه قضائیه در روزهای اخیر با فراخوانهایی که داده بودند، از مردم خواسته بودند به کمک این قوه بیایند. فراخوانی که بشدت با استقبال هم مواجه شدند و در بخشی از آن آمده بود: «مردم عزیزمان میتوانند رأسا نظرات خود را از این مسیر منتقل کنند، اینجانب نیز حسب مورد، فراخوانهایی جهت دریافت نظرات درخصوص ایجاد، اصلاح یا تکمیل برخی رویهها، رویکردها، دستورالعملها و آییننامهها اعلام خواهم کرد و در انتظار نظرات راهگشای صاحبنظران و متخصصان این امر خواهم بود.»
شاید بد نباشد به جناب رئیسی یادآوری کنیم که امروز وزارت نفت زیر سنگینترین حملات دارد از پا درمیآید. هر مصلحت و قاعدهای را در نظر بگیرید جا دارد به کمک نه زنگنه بلکه به کمک مردم بیایید و در مقابل این همه شایعهسازی و افترا اقدامی بایسته انجام دهید. قوه قضائیه که پیش از این در موارد بسیار کوچکتر و سبکتر احساس مسئولیت کرده، بدیهی است که وقتی یکی از وزرای کشور با چنین دروغهای ناروا و فضاسازیهای مخربی مواجه میشود، نباید منتظر شکایت بماند و میتواند نقش حیاتی خود را ایفا کند. کشور در جنگ اقتصادی است و در این میان بدترین اتفاق این است که ببینیم به زبدهترین فرماندهان ما از پشت جبهه حمله میشود و ما ساکتیم.