مهم نيست اسمش را چه بگذاريم؛ «چاقي»، «شكم‌پرستى»، «عادات نادرست غذايى» یا هرچه، چون به‌هر‌حال نتيجه يكى است. زانوهايمان تاب و توان حمل اين بار سنگين را ندارند، ساييده مى‌شوند و عاقبت از پا مي‌افتيم. البته اگر تا آن زمان از زیر تیغ انواع اقسام بيمارى‌هاى متاثر از انباشت چربی قسر در رفته باشيم. فشار خون، قند بالا، گرفتگى رگ‌هاى قلب، مشكلات عروقى، كليوى و خلاصه كه گویی به قول قديمى‌ها به‌راستی چاقى مادر امراض است. صد البته که در این شرایط ساده‌ترين راه - طبق معمول هميشه و همه‌جا و هر موردى - فرافكنى است و دم دست‌ترین متهم فست فودها و منی كه به انتخاب خودم وارد مغازه شده و سفارش مى‌دهم بی‌گناه‌تر از نوزاد تازه متولد شده! مشكل هميشه ديگري است و نه خودمان. طبيعى است كه با چنين نگرشى هرگز درمانى صورت نگيرد و طبيعى‌تر اینکه با سلب مسئوليت از عامل اصلى كه خودمان باشيم، به دنبال چاره کار هم نرویم. هر کدام از ما با نگاهى گذرا به اطرافمان، چاق شدن تدريجى و نسل به نسل را به راحتى دیده و لمس می‌کنیم و این میان با در نظر گرفتن هزار و دو علت ديگر كه براى به خطر افتادن و سلب سلامتي‌مان در هوا موج مى‌زند، عقل سليم حکم می‌کند بیش از این در تخريب آن همت نگماریم. متاسفانه به قدری از اخبار مربوط به تخريب محيط زيست گوشمان پر شده است كه برای فرداى كودكان‌مان دورنمایی جز خشكسالى را نمی‌توانیم متصور باشیم و آنقدر از آينده نامطمئنيم كه عشق به زندگى و به تبع آن نياز و اضطرار حفظ سلامت شخصی را به كلى از ياد برده‌ايم. روانشناسان معتقدند انسانى كه خود را دوست نداشته باشد، نمى‌تواند ديگرى یا دیگران را دوست بدارد. شايد نتوان در خصوص این که افراد چاق خودشان را دوست ندارند حکم کلی داد، اما واضح است كه به جسم‌شان كم لطفى مى‌كنند و البته عواقبش دامن خود و در ادامه اطرافيانشان را مى‌گيرد. واقعاً چه اشكالى دارد مصرف روغن و نمك‌ خوراکمان را كم كنيم؟ چه ضررى مى‌بينيم اگر روزى 20 دقيقه پياده‌روى كنيم؟ با رعایت این موارد حداقل می‌توانیم مطمئن باشیم گذرمان به دکان عطاری‌های عرضه کننده داروهای لاغری بی‌خاصیت و مطب متخصصان چربی کِشی یا همان لیپوساکشن نیفتد. باور کنید کم چیزی نیست!  نکته: با یکی از دوستان كه دور از جان مثل من لاغر است گپ می‌زدیم که حین بحث گفتم: كاش مى‌شد به دوستان چاق‌مان تذكرى بدهيم یا حتى اگر لازم است حمايتى چاشنی آن کنیم تا كمى بیشتر به‌فكر سلامتي‌شان باشند و اگر شد کمی خود را لاغر کنند مخصوصا که همه‌شان هم جوان هستند و اگر روزی خداى نكرده سكته كنند تكليف بچه‌هايشان چه مى‌شود و... که دوستم گفت: خيالت راحت آنها طوریشان نمى‌شود. سكته و باقى مشكلات هم برای امثال من و تو است. آن‌ها اينقدر بي‌خيال و ريلكس و بى‌فكرند كه هيچ مشكلى برايشان پيش نمى‌آيد. رنگ رخسار خبر مى‌دهد از حال درون!