شماره ۱۷۱۹ | ۱۳۹۸ سه شنبه ۲۸ خرداد
صفحه را ببند
بیانیه گولاخ‌خان درخصوص روز جهانی بیابان‌زدایی

شهرام شهیدی طنزنویس

خانم‎های رجل سیاسی و خانم‎های غیرسیاسی (چون در این کشور خانم فقط باید رجل باشد که در عالم سیاست بگنجد) و آقایان اعم از سیاسی و غیرسیاسی:    
درود
اینجانب می‎خواهم امروز به مناسبت روزجهانی بیابان‎زدایی و به‌عنوان بادیگارد طبیعت، کمی در باب آتش‌سوزی‎های اخیر در جنگل‎ها و مراتع کشور و نقش ما در این آتش‎سوزی‎ها با شما صحبت کنم. ابتدا به‌عنوان مقدمه باید عرض کنم در طبیعت، هر درخت ابتدا نهال کوچکی است و هر برگ از جوانه‎ای زاده شده. اما در وضع غیرطبیعی، مرحله نهال و جوانه حذف و یک‌نفر بدون طی مراحل اولیه شکل‌گیری، به صورت فرتی و قضاقورتکی و البته با کمک پیوند ژنی خوب بدون گذراندن دوره کارشناسی، یکهو می‎شود مدیر، مدیرعامل و مدیرکل.
این را گفتم که عرض کنم ما می‎توانیم بفهمیم چرا اوضاع طبیعت ما این شکلی است و صد پله یکی رفتن در «مدیریت» و البته «کسب ثروت» چه عواقبی دارد.
از نظر ما، شما مقامات مسئول و البته برخی مردم- که همیشه نشان داده‌اند به اندازه برخی مسئولان، پتانسیل مدیر شدن‎ را دارند- معتقدترین افراد به شعری از فروغ فرخزاد هستید. این درست که همیشه به او تاخته‌اید و حاضر نبوده‎اید مگر در خفا اسم او را ببرید اما ما می‌دانیم که شما از ته دلتان به یک شعر او باور دارید. البته در واقع این علاقه به برادر اوست؛ چراکه فروغ سروده: «برادرم، شفای باغچه را در انهدام باغچه می‎داند»
این روزها همه در هر مقام و قامت و شکل و شمایلی «شفای جنگل را در انهدام جنگل» و «شفای رود را در انهدام رود» و «شفای حیوانات را در کشتار و شکار حیوانات» می‎دانند.
ما معتقدیم عمر برادر فروغ فرخزاد به دنیا نبود، وگرنه مدرن‎ترین شیوه مدیریتی جهان را پایه‌گذاری کرده و در یونسکو ثبت می‌کرد. مدیریتی که حتما برای کاهش سوانح هوایی در بلندمدت به نحوی برنامه‌ریزی می‌کند که کلیه هواپیماها در کوتاه‌مدت سقوط کنند.
این آینه تمام‌قدی از ماست. من و شما. مرئوسان و رئیسان. زنان و مردان. خردسالان و کهنسالان. ما اگر در هیچ عقیده و نظری یکرنگ و یکدل نباشیم در #نابودی_جنگل‌ها هم‎رأی و همراه هم هستیم. گویی شعار روشنفکرانه‎مان این است: «من درخت‌ها را از بین می‎برم، پس هستم.»
پس تا دیر نشده به یاری سیل و آتش‎سوزی بشتابیم و تتمه درخت باقیمانده در این دیار را نابود کنیم، به نحوی که برسیم به جایی «که نه از تاک نشان بود و نه از تاک ‏نشان.» اگر معتقدیم برای شفایافتن فرزندانمان، انهدام باغچه ضروری است حداقل این کار را به نحواحسن انجام دهیم. شاید بعد از نابودی زمین‎مان به مرحله بعدی بازی پرتاب شدیم.


تعداد بازدید :  453