این که حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان از سال 2002 میلادی تا کنون بدون هیچ چالش خاصی زمام امور کشور ترکیه را در دست دارد، اگر نه معجزه که حداقل باید امری خارق‌العاده قلمداد شود! زمانی بود که در ترکیه اگر اوضاع بر وفق مراد نظامیان نمی‌گشت، ژنرال‌ها دولت مستقر را با استناد به بندهای قانون اساسی کله‌پا کرده یا اگر خیلی مقاومت در برابرشان به خرج داده می‌شد با یک کودتای نظامی کار را یکسره می‌کردند. اتفاقی که 22 سال پیش در چنین روزی، برابر 18 ژوئن 1997 میلادی رخ داد و دولت قانونی نجم‌الدین اربکان، نخست‌وزیر اسلامگرای ترکیه زیر فشار ارتش مجبور به استعفا شد. این‌که چرا اربکان در برابر فشارها تاب نیاورد و استعفا کرد به سابقه نظامیان ترکیه برمی‌گردد که در کارنامه‌شان کودتا و اعدام نخست‌وزیر (عدنان مندرس - 1961) نیز دیده می‌شود، از این رو چندان نمی‌توان به اربکان خرده گرفت. اربکان بعد از کناره‌گیری محاکمه و به 5 سال محرومیت از فعالیت‌های سیاسی محکوم شد. حزب اسلامگرای رفاه نیز بر اساس حکم همین دادگاه برای همیشه منحل شد.