یک ماه و چند روز پس از انفجارهای فجیره، پنجشنبه هفته گذشته دو نفتکش دیگر نیز در دریای عمان هدف حمله قرار گرفت و عجیب اینکه باز بدون هیچ مدرکی، آمریکا و برخی متحدان منطقهای و فرامنطقهای آن انگشت اتهام را به سوی ایران گرفتند. این بار اما اتهامزنندگان یادشان بود که با دست خالی وارد عرصه نشوند، پس فیلمی مغشوش و مشخصا بیزمان و بیمکان را که ظاهرا توسط پهپادهای آمریکایی ضبط شده است، مورد استناد قرار داده و براساس آن ادعا میکنند نظامیان ایرانی این نفتکشها را مورد حمله قرار دادهاند. به زمانبندی این حمله که همزمان با دیدار تاریخی نخستوزیر ژاپن از ایران بود، کاری نداریم، هرچند به قول محمدجواد ظریف مشکوکبودن برای توصیف آن کفایت نمیکند. اما اشاره وزیر امورخارجه به تحرکات جدید تیم B نشان از آن دارد که اعضای این تیم برای باز کردن پای ایران و آمریکا به خطرناکترین ماجراجویی منطقه در قرن بیستویکم نهایت ریسک را به جان خریدهاند.
رتبه چهارم، اما صوری!
اگر از ما ایرانیها بخواهند تیم B را بنا بر تاثیرگذاری و وزن فهرستبندی کنیم، احتمالا نخست نام بنیامین نتانیاهو را آورده، سپس جان بولتون را اضافه کرده، در محله بعد به محمد بن سلمان ولیعهد عربستانسعودی اشاره کرده و نهایتا نام محمد بن زاید ولیعهد امارات متحده عربی را به انتهای فهرست اضافه خواهیم کرد. حالا شاید جای بولتون و نتانیاهو یا بن سلمان و بولتون را در فهرست عوض کنیم، اما قطعا ولیعهد امارات را از رتبه چهارم بالاتر نخواهیم برد و شاید همین مهمترین اشتباهی باشد که ممکن است درخصوص ذات تیم B مرتکب شویم! محمد بن زاید که به عقیده بسیاری، حکمران واقعی کشورش باید قلمداد شود، فرزند زاید بن سلطان آل نهیان بنیانگذار امارات متحده عربی است و حاکم فعلی کشور که به دلیل سکته مغزی دور از انظار به سر میبرد، درواقع برادر بزرگتر او است.
دشمن نادان، دشمن دانا
جالب اینجاست که بن زاید در تیم B تقریبا کمکارترین عضو به لحاظ موضعگیری له یا علیه مسائل منطقه به شمار میرود و اگر حرفی برای گفتن باشد زحمتش را وزیرخارجه یا دیگر مقامات میکشند. این میان اما هستند تحلیلگرهایی که نقش ولیعهد جوان و کمحرف امارت متحده عربی را بسیار فراتر از آنچه در ظاهر نشان داده میشود، ارزیابی میکنند و به زبان عامه نقش عمرو عاص را برای او قایل هستند! همین چندی پیش در برنامه عصر که از شبکه افق به نمایش درآمد، یک فعال سیاسی یمنی با انتقاد تلویحی از فوکوس بیش از حد بر روی نقش عربستان در تجاوز نظامی به یمن، ضمن تشبیه عربستان به «دشمن نادان»، از امارات متحده عربی با عنوان «دشمن دانا» یاد کرده و به نوعی بن زاید ولیعهد این کشور را کسی که سرنخ همه «شر»های منطقه را در دست دارد، معرفی کرد. ادعایی که شواهد و قراین مختلف نشان میدهند چندان هم نباید مورد بیاعتنایی قرار گیرد.