طرح‌نو| شعارشان را «کارهای کوچک برای حفاظت از محیط‌زیست» قرار دادند و پس از آن هم تلاش کردند تا کوچکترین کارها برای حفاظت از منابع طبیعی و محیط‌زیست را با فرهنگ‌سازی برای کودکان آغاز کنند و حتی کوچکترین اقدام جهت حفاظت از محیط‌زیست را ارج نهند. «انجمن طرح سرزمین» اما در کنار شعاری که آن را سرلوحه فعالیت خود قرار داده، هدف عمده‌ای را مدنظر داشته و آن هم حضور مستقیم در پروژه‌های میدانی بوده است.
این کار از طریق جمع‌آوری اطلاعات مربوط به آخرین وضع گونه‌های درحال انقراض، حفاظت غیرمستقیم از طریق ارتقای سطح آگاهی و رسیدن به معیشتی پایدار و پذیرش مفهوم اکوتوریسم در میان جوامع محلی ساکن در اطراف مناطق حفاظت شده است که پیشبرد سطح آگاهی عمومی از جایگاه و اهمیت تنوع زیستی و حفاظت محیطی از طریق برپایی کلاس‌ها و پروژه‌های آموزشی برای ساکنان شهرهای بزرگ به‌ویژه کودکان و نوجوانان را در دستورکار دارد.
این انجمن هم مانند بسیاری دیگر از انجمن‌ها فعالیت خود را با فراز و نشیب و توسط عده‌ای از دوستداران محیط‌زیست و طبیعت آغاز کرده است. حامد مشیری، رئیس این انجمن درخصوص شکل‌گیری آن به «شهروند» می‌گوید: «ما از‌سال 82 در موسسه اکو فعالیت داشتیم و در آن زمان هم به فکر تأسیس چنین انجمنی نبودیم اما به مرور زمان و هر‌سال که به مناطق گوناگون و شهرهای مختلف سفر می‌کردیم، با افت شدید وضع محیط‌زیست مواجه می‌شدیم و این وضع ما را بسیار نگران کرد. این امر به‌حدی رسید که تصمیم گرفتیم تا کاری انجام دهیم و برای سر و سامان دادن به اوضاع پرمشکل محیط‌زیست دست به احداث این انجمن زدیم و از‌سال 85 این انجمن توانست کار خود را آغاز کند. در این میان همچنین دفتر کمک‌های کوچک محیط‌زیست جهانی نیز خیلی به ما کمک کرد. این دفتر یکی از آژانس‌های وابسته به سازمان ملل است و زیر نظر آن اداره می‌شود که ازجمله وظایفش هم ارایه تسهیلات بهNGOهای تازه‌کاری چون تشکل ما است. این دفتر از طریق این تسهیلات تلاش می‌کند تا طرح‌های توسعه‌ای و حفاظتی در مناطقی که به آن نیاز دارند، انجام گیرد.» او اما تفاوت میان انجمن طرح سرزمین با سایر انجمن‌های موجود در حوزه حفاظت از محیط‌زیست را در تمرکز این انجمن روی پستانداران دریایی می‌داند و می‌گوید: «از اواسط سال 87 به پیشنهاد دوستی که به کانادا مهاجرت کرده بود تصمیم گرفتیم تا کاری متفاوت و برای گونه‌ای از حیوانات که شاید در ایران بسیار کمتر از آنچه باید، به آنها توجه می‌شد، انجام دهیم و به همین علت تصمیم گرفتیم تا روی حفاظت از پستانداران‌دریایی کار کنیم و از این‌رو تنها «ان‌جی‌او» در این زمینه هستیم. کار تخصصی ما روی این حیوانات آغاز شد و ما در‌سال 88 شبکه به گل نشستن پستانداران‌دریایی را به صورت آزمایشی در قشم به راه انداختیم. این برنامه، برنامه بسیار موفقی بود و پس از آن هم با مشارکت معاون دریایی محیط‌زیست، شبکه‌ای ملی در این راستا ایجاد کردیم و روستا به روستا در سواحل و جزیره‌ها با صیادان جلسه گذاشتیم و به آنها یاد دادیم که اگر پستانداری به گل نشست، چگونه آن را از آن وضع برهانند. ما برنامه آموزشی و کمک به پستانداران را از مرز پاکستان تا مرز عراق و پس از آن تا بندر ماهشهر ادامه دادیم. ما در این زمان هر به گل نشستن را مورد رصد قرار دادیم و درواقع به یک برنامه مطالعاتی جامع در این‌خصوص دست یافتیم.» مشیری همچنین گستره فعالیت انجمن را درحال‌حاضر در سطح ملی می‌داند و می‌افزاید: «درحال‌حاضر از نظر فعالیت حفاظتی در سطح ملی هستیم اما از نظر پروژه‌هایی که درخصوص پستانداران در دست اجرا داریم، با متخصصان بین‌المللی مشورت کرده و از تجربیات آنها استفاده می‌کنیم. اما آنچه در فعالیت‌های سطح ملی برای ما دارای اهمیت بسیاری است، این‌که بتوانیم کودکان را با محیط‌زیست و حفاظت از آن آشنا کنیم و به آنها بگوییم که حتی کوچکترین حرکت برای حفظ این محیط نیز دارای ارزش است و به همین خاطر نیز با بسیاری از کشورهای همسایه هم ارتباط گرفته‌ایم و در پی تبادل اطلاعات با آنها هستیم.»
رئیس انجمن طرح سرزمین، مانند بسیاری دیگر از انجمن‌های غیردولتی و غیرانتفاعی، کمبود منابع مالی در زمینه فعالیت این انجمن را ازجمله اصلی‌ترین مشکلات موجود می‌داند و می‌گوید: «مشکل اصلی برای ما نیز مانند بسیاری از انجمن‌های غیردولتی، تأمین منابع مالی است. اما ما تلاش کردیم تا ارتباط خود را با بخش خصوصی افزایش دهیم و آنها را درگیر مسائل زیست‌محیطی کرده و از طرفی منابع مالی برای انجام پروژه‌هایمان را تأمین کنیم. از سوی دیگر سازمان محیط‌زیست نیز در برخی از موارد آن‌طور که باید و شاید از انجمن‌ها حمایت نمی‌کند و با تغییر مدیران، سیستم اداری نیز عوض می‌شود. برای مثال در‌سال 89-88 مدیران این سازمان، بسیار پیگیر موضوع پستانداران‌دریایی بودند اما در دوره‌ای با تغییر مدیران این رویکرد تغییر کرد و حالا بار دیگر تغییرات در این سازمان باعث شده تا رویکرد مثبت به حوزه پستانداران دریایی به وجود بیاید. اما ما امیدواریم همواره رویکرد مثبتی نسبت به تمامی بخش‌های محیط‌زیست و حفاظت از آن در این سازمان وجود داشته باشد.»