«...جانان من برخیز، بر جولان برانیم/ زانجا به جولان تا خط لبنان برانیم/ آنجا که جولانگاه اولاد یهود است/ آنجا که قربانگاه زعتر، صور، صیداست/ آنجا که هر سو صد شهید خفته دارد/ آنجا که هر کویش غمی بنهفته دارد/ جانان من، اندوه لبنان کشت ما را/ بشکست داغ دیر یاسین پشت ما را/ جانان من، برخیز باید بر جبل راند/ حکم است باید باره تا دشت امل راند/ باید به مژگان رُفت گَرد از طور سینین/ باید به سینه رَفت زینجا تا فلسطین/ باید به سر زی مسجد‌الاقصی سفر کرد/ باید به راه دوست، تَرک جان و سر کرد/ جانان من برخیز و بشنو بانگ چاووش/ آنک امام ما علم بگرفته بر دوش/ تکبیر زن، لبیک گو، بنشین به رهوار/ مقصد دیار قدس، همپای جلودار...» آنها که قطعه موسیقایی ماندگار «همپای جلودار» با صدای حسام‌الدین سراج و دکلمه فرج‌الله سلحشور را به یاد دارند، حتما این را هم می‌دانند که شعر آن متعلق به حمید سبزواری است. شاعری که متن بسیاری از قطعات ماندگار موسیقی انقلاب اسلامی از او است و به حق لقب «شاعر انقلاب» را یدک می‌کشد. سه سال پیش در چنین روزی، برابر 22 خرداد 1395 خورشیدی، حمید سبزواری در ۹۱ سالگی درگذشت.