شهروند| کلمه انحلال، کنار نام راه‌آهن هم قرار گرفت. خاطرات تلخ انحلال سازنده‌های فوتبال با آرارات شروع شد؛ وقتی مسئولان سومین تیم پرطرفدار پایتخت درست مانند بانک ملی، خاصه خرجی را بهانه کردند و عطای تیمداری در رده بزرگسالان را به لقایش بخشیدند. پس ازآرارات، بانک ملی، پورا و بهمن که در سومین‌سال حیات تا آستانه قهرمانی در لیگ آزادگان هم پیش رفت؛ حالا انگار ملک‌الموت فوتبال، یقه یک قربانی را چسبیده که نتوانسته در سرعت‌گیرهای فوتبال ما، جانب احتیاط را رعایت کند.
پایان یک   مکتب
راه آهن را تیم پایین شهری‌های تهران می‌دانند؛ تیمی که برخلاف همای تیز پرواز ‌سال 1360 به هیچ جناح و گروه سیاسی و غیرسیاسی تعلق نداشت اما با «سیاسی» ضربه آخر را دریافت کرد. تیم سازنده تهرانی که در عمر 77ساله خود بازیکنان بزرگی مانند فرشاد پیوس، حافظ طاحونی و... را داشته و از چهره‌های تاثیرگذاری و با اخلاقی مانند امیرحاج‌رضایی هم استفاده برده، این روزها به دلیل مشکلات مربوط به مالکیت در آستانه انحلال قرار دارد. پس از این‌که بابک زنجانی، محکوم اقتصادی بزرگ ایران دستگیر شد، دادستانی کشور، باشگاه را به مزایده گذاشت و در این بین تنها خریدار، حمید استیلی، سرمربی تیم و برادر حمیدرضا سیاسی، مدیرعامل زندانی پرسپولیس بودند اما از آنجایی که برادر یکی از 2 خریدار فعلا با مشکلات‌ سیاسی دست و پنجه نرم می‌کند، دادستانی به‌عنوان متولی موقت تیم اجازه دخالت شخص سیاسی را نداد و حتی به استیلی هم گفته شد دیگر حق هرینه کردن برای این تیم را ندارد. سرمربی جوان هم در واکنشی جالب پس از بازی اخیر در رختکن با همه عوامل تیم خداحافظی کرد.
مخالفت با خصوصی‌سازی؟
گویا پیش از استیلی هم افراد زیادی قصد داشتند راه‌آهن را   از بلاتکلیفی خارج کنند اما به بهانه‌های مختلف رانده شدند. حرف‌های استیلی پس از اعلام استعفا، گویای این نکته بود که انگار هنوز عزمی برای خصوصی‌سازی وجود ندارد: «پس از این‌که مشکلاتی برای بابک زنجانی رخ داد، مدیرعامل باشگاه شدیدا اصرار داشت مالکیت این باشگاه را در اختیار بگیرم. همان جا قراردادی هم منعقد شد و ما حدود 2‌میلیارد تومان پیش‌پرداخت دادیم. بعد از آن یک لیست از بدهی‌های باشگاه به ما دادند و قرار شد این بدهی‌ها را پرداخت کنیم. نزد مسئولان دادستانی رفتم و از آنها خواستم تا مالکیت باشگاه را به ما بدهند. آنها هم که نمی‌خواستند باشگاه به شهرستان منتقل شود از خواسته ما استقبال کردند و توافق کردیم باشگاه را به مبلغ 8‌میلیارد تومان بخریم.» روز چهارشنبه گذشته دادستانی اعلام کرد براساس نامه‌ای که در اختیار دارد نمی‌تواند مالکیت باشگاه را به استیلی واگذار کند. سرمربی راه‌آهن در ادامه اعلام کرد: «این کارها، سنگ انداختن جلوی پای خصوصی‌سازی است و باعث می‌شود هیچ‌کس جرأت پیدا نکند در فوتبال سرمایه‌گذاری کند. شخصی که تازه به فوتبال می‌آید او را می‌گیرند و به اوین می‌اندازند. من حتی گفته‌ام حاضرم مفت و مجانی تیم را هدایت کنم.»
آینده چه می‌شود؟
در این شرایط به نظر می‌رسد راه آهن درحال قربانی شدن در هر شرایطی است. جلسه امروز مسئولان سازمان لیگ با مسئولان راه‌آهن، خیلی از مسائل را روشن خواهد کرد. آیا قدیمی‌ترین تیم تهرانی حاضر در بالاترین سطح فوتبال ایران هم به خاطره‌ها می‌پیوندند؟ همه دوست دارند پاسخ این سوال، یک «نه» بزرگ و امیدوار‌کننده باشد.