شهروند | جلسات سالانه سازمان ملل درخصوص شرایط اقلیمی کره زمین معمولا در مهلت تعیین‌شده به پایان نمی‌رسد و نشست
2 هفته‌ای لیما نیز از این امر مستثنی نبود و اختلافاتی که در افتتاحیه و روز نخست این اجلاس نمایان شد تا روز جمعه که آخرین روز این نشست بود همچنان پابرجا بود.
«لیما»، پایتخت کشور پرو در روز‌هایی که گذشت میزبان نشست سالانه سازمان ملل متحد برای بررسی مسأله گرم شدن کره زمین بود، نشستی که بیشتر زمان آن به بحث و چانه‌زنی نمایندگان کشور‌های حاضر در مورد موضوعاتی نظیر کاهش گاز‌های گلخانه‌ای گذشت.
مذاکرات اعضای سازمان ملل درخصوص
گرم شدن کره زمین حتی با پایان مهلت نشست پرو نیز به اتمام نرسید و مشاجره نمایندگان در مورد محتوای برنامه‌هایی که باید از سوی کشور‌ها تا پیش از نشست سرنوشت‌ساز پاریس اجرا شود، همچنان ادامه یافت. قرار است در‌سال آینده نشست بررسی شرایط اقلیمی جهان در پاریس برگزار شود.
این نشست با هدف تهیه پیش‌نویسی برای پیمان جهانی مبارزه با تغییرات آب‌و‌هوایی که قرار است سال آینده در پاریس صورت گیرد برگزار شده‌بود. اما کشور‌های درحال توسعه تأکید دارند که تا پیش از امضای این پیمان باید شاهد تعهدات بیشتری از سوی کشور‌های صنعتی باشند که قرار است هزینه‌های مبارزه با تغییرات آب‌و‌هوایی را فراهم کنند. با گذشت 2 هفته از نشست پرو، کشور‌های درحال توسعه همچنان معتقدند که ضمانت کشور‌های صنعتی آن چنان که باید قوی نیست.
در اواسط هفته گذشته بودجه صندوق آب‌و‌هوای سبز کمی بیش از 10 بیلیون دلار افزایش یافت. قرار است این بودجه برای کمک به کشور‌های فقیر در بحث دست‌یابی به انرژی پاک اختصاص یابد. این درحالی است که برای تحقق این امر بودجه‌ای
15 بیلیون دلاری در نظر گرفته شده‌بود.
به گزارش الجزیره، هرچند که این نشست به صورت رسمی تمدید نشد، اما مذاکرات پس از پایان برنامه مقرر نشست همچنان جریان داشت. درحالی‌که نمایندگان بریتانیایی از پایان این جلسات تا ساعت 4 بامداد دیروز خبر می‌دادند و چینی‌ها در سوی دیگر معتقد بودند که مذاکرات بیش از این
به طول خواهد انجامید. اما رئیس این نشست چندان کاری به این اظهارات نداشت و تنها بر این تأکید داشت که متن دستاورد‌های این نشست باید تا ساعت 10 و نیم شب آماده باشد.یکی از موضوعات مورد اختلاف در نشست لیما که چالش اصلی آن به شمار می‌رفت هم‌صدایی و توافق بیش از
190 کشور جهان درخصوص اطلاعات مربوط به تعهدات دولت‌ها بود که برای دست‌یابی به پیمان جهانی شرایط اقلیمی که قرار است، سال آینده در پایتخت فرانسه شکل بگیرد، مورد نیاز است.
در جریان این نشست کشور‌های آمریکای لاتین نیز به دلیل برنامه‌هایشان برای افزایش تولید نفت با انتقادات شدیدی مواجه شدند.
چند کشور آمریکای لاتین که در مذاکرات جهانی شرایط اقلیمی جهان از نفوذ بالایی برخوردارند برنامه‌های قابل‌توجهی را برای افزایش تولید و استفاده از سوخت‌های فسیلی در نظر گرفته‌اند آن‌هم در شرایطی که گاز‌های گلخانه‌ای حاصل از این نوع سوخت در مسأله گرم شدن کره زمین متهم ردیف اول به شمار می‌روند.
دولت برزیل با سرعت زیادی درحال سرمایه‌گذاری در مناطقی ساحلی است که ممکن است 35 بیلیون بشکه نفت را در دل خود ذخیره کرده باشد. این درحالی است که پرو که میزبان نشست اخیر بود و ریاست آن را برعهده داشت، خود در نظر دارد با معافیت برخی از شرکت‌های نفتی از ارزیابی اثرات زیست‌محیطی فعالیتشان به پروژه‌های اکتشافی سرعت بیشتری بخشد.
مسئولیت همگانی
هرچند بکارگیری تکنیک مذاکره در تمامی تصمیم‌گیری‌های سازمان ملل نقش دارد، اما مذاکرات پیرامون تغییرات اقلیمی کره زمین موضوع چگونگی تقسیم مسئولیت در برطرف کردن بحران پیش‌روی ساکنان را مطرح کرد، بحرانی که به گفته دانشمندان در نتیجه فعالیت‌های انسانی و در درجه اول استفاده از سوخت‌های فسیلی نظیر نفت، زغال‌سنگ و گاز طبیعی پدید آمده است.
جان کری، وزیر خارجه آمریکا در جریان توقف کوتاه روز پنجشنبه خود در لیما درخصوص رویارویی با این مشکل گفت: «این مسئولیت همه انسان‌هاست، زیرا مسأله اصلی مقدار خالص کربنی است که تولید می‌شود و نه سهم هر کشور در تولید آن».در همین حال چین و دیگر کشور‌های بزرگ صنعتی، مخالف اجرای برنامه‌هایی برای بازبینی فعالیت‌هایشان هستند. اجرای یک برنامه بازبینی و مقایسه کشور‌های مختلف با یکدیگر تعهدات آنها را در آستانه نشست پاریس افزایش خواهد داد.
بی‌میلی کشور‌های صنعتی در این خصوص خشم برخی کشور‌های دیگر که در خط مقدم مقابله با تغییرات اقلیمی فعالیت می‌کنند را برانگیخته‌است.
«تونی دِ بروم»، وزیر امور خارجه جزایر مارشال در این خصوص گفت: «ما از این‌که برخی از همکارانمان برای این‌که از چشم‌انداز اهداف از پیش تعیین شده‌شان دور نشوند حاضرند مانع این فرآیند شوند شگفت‌زده شده‌ایم.» جزایر مارشال کشوری در اقیانوس آرام است که به دنبال گرم شدن کره زمین و بالا آمدن سطح آب‌های آزاد در خطر به زیر آب رفتن قرار گرفته است.کشور‌های حاضر در این نشست همچنین درخصوص تعهدات خود در مبارزه با تغییرات اقلیمی نیز با یکدیگر اختلاف دارند. کشور‌های ثروتمند، نظیر آمریکا تنها
به دنبال کاهش تولید کربن‌دی‌اکسید خود هستند و کشور‌های درحال توسعه به دنبال تعهدات مالی آنها در برنامه‌های سازگاری با شرایط اقلیمی هستند.
اختلاف کشور‌های فقیر و غنی همچنین در بحث نظارت بر تعهداتشان نیز پابرجاست و کشور‌هایی نظیر چین و هند و برخی دیگر از مخالفان نظارت بر تعهداتشان هستند.