شهروند| تا چند روز قبل همه نگاه‌ها به آخرین اثر کوئنتین تارانتینو در جشنواره کن خیره مانده بود اما حالا ظاهرا یک فیلم کره‌ای به نام پارازیت و فیلم دیگری از آمریکا دل از کف مخاطبان ربوده‌اند و به رقبای جدی این فیلم تبدیل شده‌اند. تنها چند روز پس از آنکه فیلم «پارازیت» برای نمایش در بخش رقابتی جشنواره فیلم کن انتخاب شد، بونگ جون-هو، کارگردان کره‌ای سازنده فیلم به مخاطبان هشدار داد که منتظر دریافت جایزه‌ای از سوی فیلمش نباشند. او گفت این فیلم بیش از آن محلی و داخلی است که بتواند مورد توجه مخاطبان دیگر کشورها واقع شود. اکنون روشن شده که این فیلم مخاطبان زیادی را متوجه خود کرده است و تماشاگرانی که در لومیر گرند تئاتر کن به تماشای  فیلم نشستند، با تماشای این فیلم ۵ دقیقه ایستاده به تشویق فیلم پرداختند. بونگ در برابر همه این تشویق‌ها به کره‌ای و انگلیسی تشکر کرد و فقط گفت: «خوب حالا دیگر برویم!» «پارازیت» درامی ساده و عالی درباره دو خانواده از دو طیف متفاوت اقتصادی است که سعی دارند با هم ارتباط برقرار کنند؛ اما از آنجا که این فیلم ساخته کارگردانی کاربلد است، با وجود همه سادگی خود به روایت تیره‌ترین لرزش‌ها، تفاسیر اجتماعی و خشونت‌های کمیک می‌پردازد. حداقل دو بار در نمایش رسمی فیلم، حضار خود به خود فیلم را تشویق کردند. رقیب بعدی تارانتینو، فیلمِ درامی درباره جنگ جهانی دوم است که توسط ترنس مالیک، کارگردان آمریکایی، ساخته شده است و به یکی از بحث‌برانگیزترین پیش‌نمایش‌های فستیوال فیلم کن ۲۰۱۹ بدل شده است. نمایش فیلم «یک زندگی پنهان» منتقدان را به دو دسته تقسیم کرد؛ آنهایی که می‌گویند این کارگردان یک استاد سینماست که در اوج کارش قرار دارد و دیگرانی که معتقدند او فیلم ضعیفی ساخته است ولی با وجود این همچنان یکی از رقبای جدی تارانتینو است که با روزی روزگاری هالیوود در کن شرکت کرده است. «یک زندگی پنهان» درباره مردی اتریشی است که نمی‌پذیرد برای آلمان نازی بجنگد. این فیلم امسال یکی از کاندیداهای دریافت جایزه نخل طلای کن است در حالی که مالیک سال ۲۰۱۱ با فیلم «درخت زندگی» یک بار نخل طلا را برده بود.