شهروند| تصاویر بازی‌های لیگ‌برتر در کشاکش موضوع حق‌پخش، آمدورفت؛ با سرعتی بیشتر از بدن‌های خسته و ناآماده بازیگران داخل میدان فوتبال ما! لیگ برتر، حتی وقتی پس از کوتاه آمدن واضح فدراسیون مقابل صداوسیما به خانه‌های ما بازگشت، بازهم همان تصاویر تکراری را به خوردمان داد؛ تصویر کم‌آوردن بازیکنان از دقیقه 70 که حکایت از یک فصل نامطلوب بدنسازی در باشگاه‌هایمان دارد. اگر می‌خواهید بدانید چرا تفاوت قدرت‌بندی بین بازیکنان ما با اروپایی‌ها تا این حد زیاد است، ابتدا باید از فصل بدنسازی تیم‌های اروپایی اطلاع کسب کنید.
کاملا طبقه‌بندی شده
فصل بدنسازی، معمولا اولویت هر فصل تیم‌های اروپایی است. با دقیق‌تر شدن در نحوه آماده‌سازی متوجه می‌شویم تمرینات هوازی و تست «وی او تو مکس» بخش زیادی از رئوس تمرینات بدنسازی را شامل می‌شود. در مرحله بعدی، تست‌های دقیقی روی بازیکنان صورت می‌گیرد و هر بازیکن پس از تکمیل بدنسازی گروهی و فردی و رساندن امتیازاتش به حد نصاب تعیین شده از سوی کادر پزشکی، ملزم به گذراندن 3مرحله تست است که قبولی در آن نقش زیادی در آینده یک بازیکن در تیمش دارد؛ تست قلب، تست دویدن در زیر حداکثر زمان در نظر گرفته شده و تست پرش.
آزمون جدی
مربیان بدنساز در پایان هر فصل بدنسازی به بازیکنان نمره می‌دهند. برخلاف آنچه در سیستم ارزش‌گذاری ما رایج است، این نمرات و نتایج فصل بدنسازی در قالب یک پرونده به گروه ارزیاب و مربیان گزارش می‌شود تا آنها هرگاه به اطلاعات بازیکن نیازمند شدند با خیال راحت و بدون نیاز به جست‌وجوی بیهوده به خواسته خود برسند.
فاصله از زمین تا آسمان
کدام‌یک از مربیان فوتبال ما به ریز اطلاعات آماری فصل بدنسازی تیمشان دسترسی دارند؟ آیا تست‌های انجام شده (هوازی و غیرهوازی) منطبق با استانداردهای تعیین شده است یا ما کار بدنسازی انجام می‌دهیم تا فقط به وظیفه خود عمل کرده باشیم؟ به نظر می‌رسد بخش دوم سوال دوم، یک «آری» تلخ باشد. در ایران کمتر تیمی براساس اصول علمی به کار بدنسازی می‌پردازد. عملکرد برخی تیم‌ها و کم‌آوردن‌ها و مصدومیت‌های متوالی برخی بازیکنان که از فاصله دور با چشمان کاملا غیرمجهز هم قابل رویت است، نشان می‌دهد باشگاه‌های لیگ به اصطلاح حرفه‌ای ایران فقط در حرف به کار بدنسازی (این بخش مهم موفقیت در طول یک فصل دشوار لیگی) می‌پردازند. از نفس افتادن بازیکنان از دقیقه 70، هرگونه توضیح بیشتری را غیرضروری جلوه می‌دهد!
نیاز به کمپ تخصصی بدنسازی
سعید آلوسی، مربی بدنساز تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز که تجربه کار کردن در فوتبال هلند را نیز دارد، در این‌باره به «شهروند» می‌گوید: «مشکل اصلی که باشگاه‌های ایرانی در این خصوص با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، نداشتن کمپ تخصصی بدنسازی در ایران است. در همه کشورها یک کمپ تخصصی زیرنظر فدراسیون فوتبال آن کشور وجود دارد که مربیان مطرح دنیا در سال چند بار به آن‌جا سر می‌زنند و حتی کلاس‌های آموزشی کوتاه‌مدت برگزار می‌کنند اما متاسفانه در ایران اکثر مربیان براساس یک متد که از اینترنت دریافت کرده‌اند، کارشان را پیش می‌برند و کسی هم به آنها ایراد نمی‌گیرد ولی وقتی به نیمه فصل می‌رسند به مشکل می‌خورند چون اصول بدنسازی نیمه فصل را نمی‌دانند.»