محمدامین زارعی روزنامه‌نگار
کیست که این روزها از ضرورت شفاف‌سازی آگاه نباشد؛ روزهایی که فضای مجازی در کنار مزایای فراوانش ابزاری شده در دست شایعه‌پراکنانی که تمام همّ و غمشان شده دست‌وپاکردن مخاطب (فالوور) و به تنها مسأله‌ای که فکر نمی‌کنند رعایت اصل صحت و درستی خبر است.
یک: عجیب نیست که اولین مکالمه این روزهای ایرانیان بوی بنزین می‌دهد. هرجمع کوچک و بزرگی، کم‌وبیش بخشی از وقتشان را برای ابرازنظرات، ناراحتی‌ها و شاید رضایتشان در مورد ساماندهی روش مصرف بنزین صرف می‌کنند و این نشان از اهمیت موضوع برای مردم است. راستش باید حق بدهیم به مردم که نگران تغییر قیمت کالایی باشند که هرچند عدد تغییرش کوچک باشد، برای فرصت‌طلبان دلیل و برهانی بزرگ است برای افزایش قیمت‌ها. حق بدهیم به مسئولان که معتقدند این بازار بی‌سروسامان سوخت را باید روزی سروسامان داد. بخواهیم و نخواهیم، کارتی‌شدن یا سهمیه‌بندی سوخت اتفاق خواهد افتاد و همچنین در شبی بازهم صف‌های طولانی را خواهیم دید، بنزین ارزان‌تری که برخی به دنبال آن هستند که حتی شده به اندازه یک باک از بقیه جلوتر باشند، اما نکته اصلی برنامه‌ریزی و پیش‌بینی تبعات این تصمیم است، هم در اطلاع‌رسانی و هم در اجرا. همه معترفیم که مقصر ماجرای چهارشنبه گذشته و صف‌های کیلومتری در مقابل پمپ بنزین‌ها، رسانه‌هایی بودند که دانسته و ندانسته التهاب جامعه را افزودند و چه کسی می‌تواند ماشین‌حساب به دست بگیرد و مصرف بنزین در این صف‌ها را حساب کند و خسران یک شایعه را ببیند.
دو: درهفته گذشته مسئولان قضائی خبر از رخداد مبارکی دادند؛ آماده‌سازی پیش‌زمینه‌های سامانه شفافیت دارایی مدیران و مسئولان. امر مهمی که دهه‌هاست از انتظارات به حق مردم است و چه بسیار می‌تواند شفافیت و در نتیجه اعتماد مردم را بیفزاید. این مسأله می‌تواند سوالات و شایعات زیادی که در جامعه مطرح است را به خوبی پاسخ دهد. سامانه‌ای که دسترسی عموم مردم را به اطلاعات مورد علاقه‌شان فراهم بیاورد و صد البته امنیت زندگی مسئولان را هم به خطر نیندازد؛ گرچه مسئولان هم باید بپذیرند اتاق مسئولیت بایستی شیشه‌ای باشد.
سه: خبر برکناری مربیان فوتبال خیلی برای مردم و هواداران عجیب نیست ولی شکل و تبعات این برکناری‌ها در ایران عجیب است. آیا کسی از مدیران و مسئولان باشگاه‌ها خواهد پرسید یا این عزیزان خودشان شفاف خواهند کرد که چه کسی و چگونه قراردادهایی را با مربیان فوتبال می‌بندد که همیشه نتیجه‌اش ضرر و زیان و جریمه‌های هنگفت برای باشگاه‌ها و درنهایت برای هواداران تیم‌هاست؟