شماره ۴۴۸ | ۱۳۹۳ سه شنبه ۱۸ آذر
صفحه را ببند
منم، من فقط!

ابراهیم عمران روزنامه نگار

کیم جون اون، نام ممنوعه در کشور خارج از ارتباطات جهانی (کره‌شمالی) شناخته شد و از این پس خانواده‌ها حق ندارند، این اسم را برای فرزندان خویش انتخاب کنند! یا اگر از قبل انتخاب کرده‌اند باید تغییر دهند این نام را و نام‌های افراد درجه یک این کشور نیز گویا مشمول این «ممنوعیت مدرن» است و باید دقت بیشتری از سوی شهروندان ایزوله این کشور صورت پذیرد...! و در گستره دیگر گیتی، فعال بحرینی به خاطر پاره کردن عکس پادشاه آن کشور به 3‌سال زندان محکوم شد! خودرأیی و خودخواهی محض، مختص جغرافیای خاصی نیست و این امکان وجود دارد در هر نقطه از گیتی چنین ذهن‌های خودشیفته‌ای، دستورات محیرالعقولی صادر کنند. بیچاره مردمانی که به قول شاعر «علمی به دست مستی، ده‌هزار مست با وی/ به میان شهر گردان که شکار شهریارند». نکته اما بر سر آن است این‌گونه تاکیدات از جانب کسانی صادر می‌شود که در ذهن تک‌سویه خویش، کوس انالحقی می‌زنند و باور ندارند دنیای خارج از محدوده معین آنان هم وجود دارد که می‌توانند به تصمیم‌های نابخردانه چنین حکمرانانی، خرده بگیرند و به حال افراد تحت سیطره، افسوس خورند. همین «قبله» پنداشتن خود و خارج از عرف دنیای مدرن امروز، دستور و امر صادر کردن، سرانجام افکاری است که شیفته و واله خویش هستند. اگر هم کرداری مثبت برای مردمان سرزمینشان در هر صورت انجام دهند، به واسطه ذهن تک‌بعدی و جمود، جایی در اذهان عمومی دنیا نمی‌یابند. دست یازیدن به این‌که کسی اسم حکمران کشوری را انتخاب نکند، از هرچه برخیزد نشان از آن دارد که حالیه شاهد‌ش هستیم. و گویا «کیم» این نوشته تاریخ معاصر نخوانده که چطور شخص اول کشور ایران زمان پهلوی همچنین دستور قیم مابانه‌ای صادر کرد و کسی حق نداشت فامیلی پهلوی برای خود برگزیند و گویا فردی با نام محمود، به خاطر اعتراض بدین دستور، شهرتش را نیز محمود نهاد. هر چه است خود باوران توخالی در هر دوره و در هر شرایطی حضور دارند و تاریخ است که این نشانه‌ها را با دقتی وافر در افکارعمومی دنیا، ثبت می‌‌کند و درس می‌دهد...


تعداد بازدید :  225