کمتر کسی را می‌توان‏‎ ‎پیدا کرد که بازی مرجانه گلچین در نقش‌های کمدی سریال‌های تلویزیونی را در یک دهه اخیر به ‏خاطر نداشته باشد. او البته تا به حال همه نوع فضایی را در بازیگری تجربه کرده است؛ جدی، شوخی یا حتی ترسناک. در ایام ‏نوروز هم با سریال طنز زوج و فرد میهمان خانه‌های مردم شد؛ سریالی که انتقاد درباره تکراری بودن او در بازیگری را مطرح کرد ‏در حالی که خود این حرف‌ها را قبول ندارد:  «زمانی که در تیتراژ یک مجموعه نام مهران غفوریان،‌ یوسف تیموری و مرجانه ‏گلچین به‌عنوان بازیگران نوشته می‌شود و به‌عنوان مثال شما به‌عنوان تماشاگر با شخصیت‌هایی همچون فرهاد و فرشید و آفاق ‏در مجموعه زوج یا فرد که به تازگی پخش شد، همراه شدید و آنها دست شما را از قاب تلویزیون گرفتند و به داخل خانه‌های خود ‏بردند؛ به نوعی با آنها زندگی کردید و دیگر نمی‌توان گفت که آن آدم را دیدم و تکراری بود. چراکه شما آن شخصیت را به‌عنوان ‏آفاق باور کردید، پس آن بازیگر کار خودش را انجام داده است. فرشید را به‌عنوان برادر این آدم قبول کردید، پس او هم کار خود ‏را انجام داده است.» مرجانه گلچین این طور حرف‌هایش را تکمیل می‌کند:  «کمدین بزرگی همچون چاپلین نیز با یک حرکت و با ‏یک فیزیک در همه کارهای خود ایفای نقش کرده ولی اثرهای جدیدی را از خودش به جا گذاشته است. مگر می‌توان کمدین‌های ‏بزرگ دنیا همچون چاپلین را هم تکراری دانست. درواقع موقعیت‌های داستان‌هاست که موقعیت‌های تازه‌ای را برای بازیگر به ‏وجود می‌آورد.» او در  پاسخ به این‌که در ایفای نقش‌های مختلف تا چه اندازه برای رسیدن به شخصیت مورد نظر، مرجانه گلچین ‏را فراموش می‌کند، هم می‌گوید:  «آنهایی که من را می‌شناسند، کاملا به تفاوت پشت صحنه من با آن چه در جلوی دوربین می‌بینند، ‏واقف هستند. اتفاقا من آدم خجالتی هستم. یعنی اگر در یک جمعی قرار بگیرم، معمولا در گوشه هستم و خیلی اهل خودنمایی نیستم. ‏خودم نمی‌دانم که چه اتفاقی در جلوی دوربین برای من می‌افتد که به کل آدم دیگری می‌شوم و خودم را فراموش می‌کنم. اگر به ‏همین مجموعه زوج یا فرد که به تازگی در آن به ایفای نقش پرداختم؛ خوب توجه شود، می‌بینید که نوع استفاده‌ای که من در این ‏اثر از بدنم کرده‌ام با مجموعه بزنگاه، نقطه سر خط و آثار قبلی
 متفاوت است.»