161‌سال پیش در چنین روزی، برابر 18 مارس 1858 میلادی، رودلف دیزل، مخترع و مهندس آلمانی در پاریس به دنیا آمد. او 16‌سال بعد از اختراع موتور بنزینی موفق شد نخستین نمونه از موتوری را که بعدها به افتخار سازنده‌اش «دیزل» نامیده شد، اختراع کند. هدف دیزل از اختراع موتور جدید بالا بردن راندمان بود. در موتورهای بنزینی شیوه کار به این شکل است که پیستون‌ها بنزین و هوای داخل سیلندر را متراکم کرده و سپس جرقه‌ شمع‌ها سبب احتراق بنزین و هوای داخل سیلندر شده و پیستون‌ها را به حرکت وامی‌دارد. اما در موتور دیزل شمع از چرخه حذف شده و بعد از متراکم‌شدن هوا یا همان اکسیژن در سیلندر، سوخت به داخل سیلندر تزریق می‌شود. ترکیب سوخت و هوایی که به دلیل تراکم بشدت داغ شده باعث احتراق و نهایتا حرکت پیستون‌ها می‌شود. در سال‌های ابتدایی اختراع موتور دیزل از آن در کارهای درجا و سنگین از قبیل تولید برق، تلمبه‌کردن آب، راندن قایق‌های مسافری و باری استفاده می‌شد، اما با گذشت زمان استفاده از آن در موتور خودرو‌ها هم افزایش یافت. پیشرفت چشمگیر موتورهای دیزل و توسعه سیستم‌های پیشرفته تزریق سوخت در دهه ۱۹۳۰ اتفاق افتاد و در جریان جنگ جهانی دوم استفاده از قدرت این موتورها در جنگ، اهمیت این اختراع را بیش از پیش مشخص کرد.