در حریق ساختمانهای مسكونی آتش در اتاقهای بسته با ملایمت شروع میشود و بعد از مدتی حرارت به حدی میرسد كه لوازم موجود به درجه حرارت اشتعال میرسند و بعد یك مرتبه تمام اتاق شعلهور میشود. در بعضی موارد اتفاق میافتد كه حرارت به اندازه كافی بالا است ولی اكسیژن هوا كافی نیست؛ در این صورت دو حادثه رخ میدهد یا شعلهورشدن متوقف میشود یا با بازشدن پنجره و شكستن در به یكباره هوا وارد شده و انفجار رخ میدهد. این اتفاق برای بعضی از مأموران آتشنشانی نیز در هنگام مأموریت اطفا پیش آمده است. بنابراین نخستین قدم برای مهار و اطفای حریق، قطع ارتباط سه عامل آتشزا و جداسازی مواد سوختنی از میدان آتشسوزی است.