81 سال پیش در چنین روزی، برابر 25 اسفند ۱۳۱۶ خورشیدی، هوشنگ گلشیری، نویسنده معاصر ایرانی، در اصفهان به دنیا آمد. گلشیری با نگارش رمان کوتاه «شازده احتجاب» در اواخر دهه ۴۰ خورشیدی بود که به شهرتی فراوان رسید. او همچنین با تشکیل جلسات هفتگی داستان‌خوانی و نقد داستان از سال ۱۳۶۲ تا پایان عمر، نسلی از نویسندگان را پرورش داد که بعدها یعنی در دهه ۷۰ خورشیدی به شهرت رسیدند. منتقدان ادبی گلشیری را بعد از صادق هدایت از تأثیرگذار‌ترین داستان‌نویسان ایرانی سده ۲۰ میلادی ارزیابی کرده‌اند. هوشنگ گلشیری ۱۶ خرداد ۱۳۷۹ و در شصت‌ویک سالگی بر اثر ابتلا به بیماری مننژیت در بیمارستان ایران‌مهر درگذشت. او را در امامزاده طاهر شهر کرج به خاک سپردند.