شماره ۱۶۴۰ | ۱۳۹۷ يکشنبه ۱۹ اسفند
صفحه را ببند
گفت‌وگو با «شیهان تینا روشن نیا» نامدارترین نینجای زن در ایران
زندگی خصوصی خانم نینجا

به ناز مقدسی| «نینجا» شخصیت قهرمانی است که در همه داستان‌ها و فیلم‌ها به دنبال نجات ‏مظلومان از دست ظالمان است. شخصیتی مبارز که خودش را در لباس‌های سیاه، سفید و پلنگی ‏استتار می‌کند تا یواشکی حریفش را غافلگیر کند. اگرچه در دنیای بازی‌های کامپیوتری و فیلم‌ها ‏این کماندوها، مردانه بودن  شخصیت نینجاها را به بیننده‌های‌شان القا می‌کنند اما واقعیت این ‏است که در دنیای واقعی نینجاها زن و مرد ندارند و همین الان نزدیک به 7 تا 8‌هزار زن نینجا در ‏ایران به این ورزش رزمی می‌پردازند. شیهان تینا روشن نیا نایب رئیس رشته نینجا رنجر یکی از ‏نخستین زنانی است که وارد این رشته شد و الان به جایگاه مربیگری و داوری در این رشته نیز رسیده ‏است. این زن نینجا کار ایرانی حرف‌های جالب و متفاوتی از زندگی خصوصی  یک نینجای واقعی ‏دارد و معتقد است برای نینجا شدن هیچ‌وقت دیر نیست.‏

 ‏ من عکس دختران نینجا را نخستین‌بار در اینترنت دیدم؛   چطور می‌شود نینجا شد؟
همه می‌توانند نینجا شوند. به‌هرحال یک سری‌ها مثل خود من قبلا ورزش‌های دیگر را انجام می‌دادند و ‏بدنشان آمادگی دارد اما خیلی از خانم‌ها که اصلا ورزش انجام ندادند باید 5، 4‌سال زمان بگذارند تا در ‏این ورزش موفق شوند. الان در بین شاگردانم از دختر بچه 3 ساله تا خانم 54 ساله هستند.‏
 ‏ در 54 سالگی برای نینجا شدن دیر نیست؟
نه، شاگرد من مدیر مدرسه است و خیلی هم خوب کار می‌کند.‏
 ‏ شاید در باور عمومی نینجاها مرد تصور شوند، اما الان در همه جای دنیا و حتی در ایران زنان نینجا ‏هم داریم. خود شما 18‌سال است که نینجا رنجر کار می‌کنید. اوایل خانواده‌تان مخالفتی نداشتند؟ ‏مثلا این‌که بگویند زن که شمشیر و نانچیکو دست نمی‌گیرد.‏
نه خانواده من هیچ مخالفتی نداشتند. کلا ورزش‌های رزمی مردانه زنانه ندارد اگر این طور باشد پس باید ‏ورزش‌هایی مثل کاراته و تکواندو هم مختص مردان باشد. در کل رزمی یک هنر است و در کل در این چند ‏سالی که این سبک بنیان‌گذاری شده خیلی از آن استقبال می‌شود.‏
 ‏ مردم وقتی زنان نینجا را می‌بینند عکس‌العمل‌شان چیست؟
راستش به مناسبت‌های مختلف مثل دهه فجر و روز معلم و  ایام دیگر از ما دعوت می‌کنند که در برنامه‌های‏شان شرکت و نمایش اجرا کنیم. مردم هم که ما را می‌بینند خیلی از کارمان خوش‌شان می‌آید و ‏معمولا سر هر برنامه‌ای می‌آیند شماره تلفن‌مان را می‌گیرند تا خودشان یا بچه‌های‌شان این ورزش را ‏امتحان کنند.‏
 ‏ برگردیم به بحث اصلی؛ اصلا نینجا رنجر چه نوع ورزشی است؟ هنر رزمی و نمایشی است یا بزن و ‏بهادر؟
یک نوع رشته رزمی کامل است. بهترین تکنیک‌های رزمی گلچین  و در ورزش رزمی نینجا رنجر ‏چیده شده‌اند. درواقع یک رشته کامل است که دفاع شخصی، مبارزه، سلاح و آکروبات رزمی را دارد.‏
 ‏ نینجاها چه سلاح‌هایی دارند؟
نانچیکو، چوب، زنجیر، شمشیر، تونفا و سانچیکو. ‏
 ‏ سخت‌ترین سلاح نینجاها چه سلاحی است؟
شمشیر و سانچیکو.‏
 ‏ سانچیکو همان سلاحی است که زنجیر دارد؟
بله 3 تکه است و تقریبا شبیه نانچیکو است. چون طولش بلند است و 3 تا زنجیر دارد یک مقدار آموزشش سخت‌‏تر از سلاح‌های دیگر است.‏
 ‏ آماری از تعداد ختران نینجا در کشور دارید؟
‏ حدود 7 تا 8‌هزار نینجا زن در ایران وجود دارد. در آزمون‌ها که آمارگیری می‌کنیم حدود 3 تا 4‌هزار نفر ‏از این تعداد در استان تهران هستند.‏

رنگ لباس نینجاها نشانه چیست؟

 ‏ خانم روشن نیا، نینجا رنجر ورزش ارزانی است یا گران؟
راستش تا پارسال قیمت لباس و سلاح‌های این ورزش مناسب‌تر بود اما امسال پا به پای گرانی‌های اخیر ‏قیمت ابزار کار  ما هم گران‌تر شده اند. مثلا  اگر قبلا لباس‌های‌مان 30 تومن بود الان دو برابر شده یا ‏سلاح‌ها که با 7، 8 هزارتومان می‌خریدیم نزدیک 50 هزارتومان شده‌اند. ولی در کل ورزش گران‌قیمتی ‏نیست.‏

 ‏ راجع به لباس گفتید. در عکس‌ها، نینجاهای زن لباس‌های مشکی، سفید و پلنگی دارند و نقاب زده‌‏اند. اصلا دلیل این طرح و مدل لباس چیست؟ چرا رنگ لباس‌ها با هم فرق می‌کنند؟
نینجاها به خاطر استتار رنگ لباس‌شان در مکان‌ها و زمان‌های مختلف فرق می‌کند. مثلا در برف لباس ‏سفید، در جنگل لباس پلنگی و در شب لباس مشکی می‌پوشند. البته ما الان بین شاگردان، مربیان و ‏ارشدها لباس‌ها را رده‌بندی کرده‌ایم. بچه‌هایی که تازه آمده‌اند لباس مشکی  می‌پوشند کسانی که چند ‏سال کار کرده‌اند لباس پلنگی می‌پوشند که ارشد بودن شان مشخص شود و مربیان می‌توانند سفید ‏بپوشند.‏

 ‏ برای همین است که درواقع در داستان‌ها و افسانه‌هایی که از نینجاها روایت می‌شود می‌گویند ‏خاصیت‌شان نامرئی بودن و یواشکی حرکت کردن است؟
بله. ولی به‌هرحال این جور حرف‌ها بیشتر برای قدیم است الان نینجا رنجر یک ورزش است.‏

 ‏ شما قبل از اسم‌تان یک لقب دارید:  «شیهان تینا روشن نیا» این لقب چیست؟
‏«شیهان» یک لقب است در ورزش رزمی. کسی که دان 5 فدراسیون را دارد و سنش بالای 35‌سال است و ‏ارشد محسوب می‌شودو  این لقب را می‌گیرد.‏

 ‏ خانم روشن نیا در فیلم‌های سینمایی بدلکاری نمی‌کنید؟
راستش برای بدلکاری خیلی به ما مراجعه می‌کنند. چند‌سال پیش یک خانم بدلکار به باشگاه من آمد و ‏کارم را دید و خیالی خوشش آمد. یک مدت هم کارت بدلکاری به من داده بودند و مسئول بدلکاری در ‏شهرک سینمایی بودم. ‏

 ‏ در چه فیلمی به‌عنوان بدلکار     بازی کردید؟
یک فیلم کوتاه برای جشنواره بود به نام «گوسفندی که گرگ می‌شود».‏

 ‏ نقش شما چه بود؟
نقش اصلی فیلم دختری بود که زیردست نامادری بزرگ شده بود و آن‌قدر اذیتش کردند که معتاد شد. من ‏قهرمان فیلم بودم که کمکش می‌کردم از دست آدم‌هایی که به او حمله می‌کردند دفاع می‌کردم فرار کند.‏ به هر حال این نخستین و آخرین فیلمی بود که در آن بدلکاری کردم.‏

 ‏ چرا ادامه ندادید؟
راستش بدلکاری در ایران برای خانم‌ها کاربرد ندارد. ببینید معمولا کسی که به یک خانم حمله می‌کند مرد ‏است ولی وقتی نمی‌توانی تماس بدنی داشته باشی نمی‌توانی کاری هم انجام دهی.‏

عاشق مبارزه هستم

 ‏ در بازی‌های کامپیوتری و فیلم‌ها نینجاها مبارزه‌طلب هستند. طبیعتا هم این ورزش رزمی هم ‏ماهیت خشن و مبارزه‌ای دارد. شخصیت خودتان چطور است؟ آدم آرامی هستید یا نه؟
من شخصیت خیلی آرامی دارم و خیلی‌ها که من را از نزدیک می‌بینند فکر نمی‌کنند رزمی‌کار باشم. ولی ‏از درون شخصیتی تهاجمی و جنگنده دارم و عاشق مبارزه هستم.‏

 ‏ ازدواج کرده‌اید؟
بله.‏

 ‏ همسرتان هم نینجا رنجر کار می‌کنند؟
نه همسرم ورزشکار است و الان مربی تنیس است.‏

 ‏ یک زوج ورزشکار که یک نفرشان تنیسور است و یک نفرشان نینجا. نینجاها چطور مشکلات‌شان را ‏با هم حل می‌کنند؟ سلاح‌های‌تان را که وسط دعوا نمی‌آورید؟
آقایان بدون ورزش هم آماده مبارزه هستند. ولی به‌هرحال یادگیری تکنیک‌های رزمی برای زنان ‏باعث می‌شود جلوی بعضی از آقایان کم نیاوری. به‌هرحال در خانه ما کار به سلاح نمی‌کشد.(می ‏خندد)‏

 ‏ تا به حال برای‌تان در کوچه و خیایان مشکل یا اتفاقی پیش آمده که مجبور شوید فن رزمی‌تان را ‏به اجرا بگذارید. مثلا مزاحمت یا دعوا و درگیری؟
یک بار در شمال پسر خواهرم را کتک زدند و من برایش جبران کردم.(می خندد)‏

 ‏ چطوری جبران کردید؟ فن نینجا زدید؟
چند‌سال پیش در شمال یک آقایی دوچرخه‌اش را وسط خیایان گذاشته بود و ترافیک ایجاد کرده بود. ما ‏رفتیم و دوچرخه‌اش را از سر راه برداشتیم و کمی آن‌طرف‌تر گذاشتیم. صاحب دوچرخه آمد و داد و بیداد ‏کرد. پسر خواهرم از ماشین پیاده شد که به او بگوید اشکالی ندارد الان دوچرخه‌ تان را سرجایش می‌گذاریم ‏که یک دفعه این آقا، یک سیلی به گوش او زد و خون از دهان و دماغش بیرون زد. من این صحنه را که ‏دیدم پیاده شدم و دو، سه تا بالا و پایینش کردم. (می‌خندد) خواستم به او نشان دهم که اگر هم مبارزه می‌‏کنی، اینجوری بزن. ‏

 ‏ بعد از این کار شما، دعوا ادامه‌دار نشد؟
نه معمولا در دعوا یک عده می‌آیند و اجازه نمی‌دهند ادامه‌دار شود و ما را هم از هم سوا کردند. به‌هرحال ‏ما همیشه به بچه‌ها آموزش می‌دهیم که بعد از یادگیری فنون رزمی خیلی مراقب باشند وارد دعوا یا ‏درگیری نشوند. اما یک وقت‌هایی ممکن است مشکل پیش بیاید و مجبور باشی استفاده کنی. ‏

 ‏ فکر می‌کنید یک زن نینجا فرقی با یک زن عادی خانه‌دار دارد؟ ‏
بعضی از خانم‌ها اعتماد به نفس‌شان پایین است. مثلا الان نزدیک عید است، می‌خواهند یک پرده باز کنند ‏یا وسیله‌ای را از بالای کابینت بیاورند منتظر می‌مانند تا همسرشان بیاید و این کار را انجام دهند. اما زنان ‏نینجا آن‌قدر از روی موانع می‌پرند و بالا و پایین می‌روند که حسابی پخته می‌شوند. فکر می‌کنم ما دخترها ‏را در نینجا رنجر می‌سازیم و بعد می‌فرستیم خانه شوهر.(می‌خندد)‏


تعداد بازدید :  871