در میانه دهه 70 خورشیدی تله‌تئاتری از شبکه دوم سیما پخش شد با عنوان «قضیه رابرت اوپنهایمر» که بازیگرانی چون رضا بابک، اسماعیل شنگله و علی عمرانی در آن ایفای نقش می‌کردند. این تله‌تئاتر همان‌طور که از اسمش هم پیداست، بخشی از زندگی دکتر جولیوس رابرت اوپنهایمر فیزیکدان برجسته آمریکایی و پدر بمب اتمی را به تصویر می‌کشید. اوپنهایمر که 52‌سال پیش در چنین روزی (18 فوریه 1967) در پرینستون درگذشت، با این‌که نقش بسزایی در دستیابی ایالات متحده به بمب اتمی داشت اما به دلیل گرایشات کمونیستی‌اش مورد بی‌مهری هیأت حاکمه آمریکا قرار گرفت و از سوی کمیته مبارزه با فعالیت‌های کمونیستی (مک کارتی) کاملا بایکوت شد. 10‌سال بعد از این واقعه و پایان دوران مک کارتیسم، وزارت انرژی ایالات متحده آمریکا جهت دلجویی از رابرت اوپنهایمر جایزه انریکو فرمی را به او اهدا کرد. در نمایشنامه «قضیه رابرت اوپنهایمر» نوشته‌ هاینار کیپهارت نمایشنامه‌نویس آلمانی، فشارهای وارده به اوپنهایمر و تحقیق در زندگی او برای یافتن سرنخ‌هایی از ارتباط این فیزیکدان شهیر با عوامل اتحاد جماهیر شوروی مورد توجه قرار گرفته است.