پولاد امین| این‌که سرزمینی نویسنده‌ای مانند محمود دولت‌آبادی داشته باشد و بعد بیاید و آن نویسنده را با انواع محدودیت‌ها روبه‌رو کند، اتفاقی ا‌ست که در هر سرزمینی نمی‌توان شاهدش بود.
دولت‌آبادی که در سال‌های اخیر کارش این شده که بنشیند و درآمدهای روزافزون برادران ناشر قلابی و قاچاقی را از قِبَل رمان بدفرجام زوال کلنل تماشا کند و حرص بخورد؛ این روزها به دلیل دیگری تیتر اخبار شده است. بله؛ کتاب جدیدی از این نویسنده به بازار آمده و این در ادبیات بی‌بو و بی‌خاصیت این روزها اتفاق کمی نیست.
البته فکر نکنید که محمودخان این کتاب جدید را بی‌دردسر روانه بازار کرده؛ نه. اتفاقا کتاب «عبور از خود؛ از سرگذشت» یکی از پرماجراترین آثار آقای نویسنده است. اثری که به ‌گفته بهرنگ کیائیان، مدیر نشرچشمه «سرگذشتی از آقای دولت‌آبادی است که در قالب چند مصاحبه و چند مطلب گسسته از هم تهیه شده و عمده مطالب این کتاب به پیش از انقلاب و زمانی برمی‌گردد که محمود دولت‌آبادی در زندان بوده» و امروز بعد از دوازده سال دست‌وپنجه نرم‌کردن با سانسور پشت ویترین کتابفروشی‌ها می‌آید.
محمود دولت‌آبادی می‌گوید که «عبور از خود داستانی نیست و حدود 12-10سال پیش برای مجوز به وزارت ارشاد ارسال شده است. در این کتاب به مسائل مبتلا به ادبیات پرداخته‌ام و در آن چند مصاحبه نیز آمده است؛ اما این‌که موضوع آن دقیق چیست، چیزی در خاطرم نیست و این به آن دلیل است که زمان زیادی از نگارش آن گذشته است. در این کتاب سرگذشتی آمده که درباره اتفاقاتی است که به سر من و زندگی‌ام آورده‌اند و گویا قبول این حرف‌ها و اجازه انتشار آن تا مدت‌ها برای دوستان سخت بوده است».