شهروند| نفسهای رژیم از نیمه دوم سال 57 به شمارش افتاد. در ادامه اتفاقات سیاسی-اجتماعی سال 57 با ورود امام به میهن زمزمه فروپاشی رژیم پهلوی شنیده شد. میلیونها نفر از تهران و سایر نقاط کشور برای استقبال او در بهشتزهرا حاضر شدند. امامخمینی (ره) پس از ورود به تهران در سخنرانی خود دولت بختیار را غیر قانونی اعلام میکند. امام در بهشتزهرا اعلام کرد که به زودی به پشتوانه رأی ملت و حق شرعی خود دولت تعیین میکند. پس از سخنرانی بهشتزهرا امام در مدرسه علوی و رفاه مستقر شد و در 16 بهمن مهندس بازرگان را به نخستوزیر دولت موقت منصوب کرد.
شب 21 بهمن در نیروی هوایی تهران درگیری مسلحانهای بین عدهای از افراد این نیرو و گارد شاهنشاهی پیش آمد که با دخالت مردم درِ پادگانها به روی مردم باز شد و سلاحهایی به دست مردم افتاد. سران ارتش دستاندر کار کودتا شدند و در روز 21 بهمن از ساعت چهار بعدازظهر اعلام حکومت نظامی شد. امام اعلام کرد که مردم به حکومت نظامی اعتنا نکنند. مردم در روز 22 بهمن به مراکز دولتی، نظامی، انتظامی و رادیو و تلویزیون حمله و آنها را فتح کردند. با فرار بختیار از ایران و اعلام بیطرفی ارتش در روز 22 بهمن 1357 انقلاب اسلامی ایران با رهبری حضرت امامخمینی (ره) و همراهی مردم به پیروزی نهایی رسید و این نهضت در سال 1341 شروع شد و در 57 به پیروزی رسید؛ یعنی تنها 16 سال.
پس از پیروزی انقلاب، مردم ایران در راهپیماییهای سراسری حمایت کامل خویش را از دولت منتخب شورای انقلاب و مورد تأیید امام ابراز داشتند و دولت موقت به لحاظ پشتوانه ملی احساس هیچگونه کاستی نمیکرد. یک روز پس از پیروزی انقلاب گروهی از انقلابیون وارد کاخ نیاوران شدند و دفتر کار شاه را تسخیر کردند؛ «الکس بووی» عکاس خارجی نیز همراه این گروه وارد کاخ شد تا از آنچه رژیم گذشته برجای گذاشته، عکاسی کند.
اما سرانجام انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید و مردم انقلابی اداره حکومت کشور را به دست گرفتند. پس از پیروزی انقلاب ایران از نظر اوضاع و احوال داخلی عرصه حوادث تاریخی و مهم بیشمار و از نظر مسائل بینالمللی کانون توجه سیاستمداران و عموم مردم جهان شد. به همین جهت از آغاز آماج دشمنی و توطئه ابرقدرتها شد. در سالهای پس از پیروزی انقلاب کمیت و کیفیت حوادث کشور به اندازهای فراوان و مهم بوده است که سالهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و حتی سال ۱۳۵۷ در مقایسه با آن بسیار آرام و کم حادثه است.